Novi Sad - Servië

Het is alweer een poosje geleden dat ik mijn laatste update gaf. Dat komt voornamelijk omdat het rustiger begint te worden met onze bezigheden. Doordeweeks ga ik standaard met een aantal anderen op dinsdag en donderdagavond zwemmen. Ik heb een perfecte trainer gevonden, maar dat betekent wel dat ik na anderhalf a twee uur bikkelen helemaal uitgeteld als ik thuiskom. Vaak eten we daarna samen en als we nog enige energie over hebben kijken we een filmpje, maar in veel gevallen vertrekken we allemaal naar ons bed.. De overige avonden bestaan voornamelijk uit tripjes naar de poolbar, films kijken of gewoon lekker rondhangen. Het uitgaan hebben de meesten van ons wel een beetje gehad, wat voornamelijk komt omdat de feestjes hier altijd zo ontzettend spectaculair zijn.. Misschien dat dat straks beter wordt!

Het grootste nieuws dat ik te vertellen heb dit keer: Ik blijf uiteindelijk tóch het hele jaar hier! Ik had de keuze gekregen om, als ik het hele jaar wil blijven, mijn tweede jaar opnieuw te doen. In eerste instantie vond ik dat totaal geen optie. Maar als ik nu kijk wat ik hier in het eerste semester tot nu toe echt geleerd heb en dat vergelijk met wat iedereen op NHTV tot nu toe geleerd heeft... Ik heb al een aantal keer gekscherend gezegd dat wat we op NHTV in een week doen, hier in een halfjaar wordt gedaan. Enigszins overdreven, maar je kunt de twee totaal niet met elkaar vergelijken. Uiteindelijk heb ik dus de keuze gemaakt om een jaar studievertraging op te gaan lopen en het hele jaar hier te blijven. Op die manier leer ik straks ook alles van het eerste semester op NHTV en kan ik dat ook daadwerkelijk toepassen tijdens de rest van mijn opleiding. Ik denk dat ik een te grote achterstand heb als ik terug ga en 3 weken te laat met het tweede semester kan beginnen. Nu snap ik eindelijk waarom wordt aangeraden om in het eerste semester van jaar 3 te gaan in plaats van jaar 2.. En, eerlijk is eerlijk: ik vind het hier ook gewoon veel te leuk om weg te moeten! Ik ben ook zo benieuwd hoe Portoroz is in de lente en de zomer... Iedereen is er razend enthousiast over!

Maar afijn, wat heb ik de afgelopen tijd uitgespookt. Na de lunch in Piran op de 23e ben ik met Ömer en de 5 Spanjaarden naar één of andere beeldentuin geweest in Portoroz waar ik het bestaan niet eens van wist. Het was ook niet echt heel spectaculair, het leukste was het uitzicht dat we daarvandaan hadden op "ons" deel van het stadje. De kustlijn hier loopt in een soort grote U vorm en we stonden nu precies aan de andere kant van de onze, best leuk om te zien. 's avonds hebben we met zijn allen in de hostel gekookt en gegeten en daarna voor de verandering een film gekeken.

Dinsdag hadden we weer de les met Indianapolis, welke dit keer behoorlijk saai was omdat de drakenvrouw weer les gaf. Ze vind zichzelf veel te belangrijk en blijft steeds van die "kijk eens hoe goed ik ben" feitjes in haar presentaties proppen die ook nog eens niks met het onderwerp te maken hebben. *GAAP* Na de les ben ik met 4 Spanjaarden naar Izola gegaan. Ze wilden de zonsondergang zien maar, natuurlijk, toen wij aankwamen was de zon al verdwenen... Een beetje rondgedwaald en als afsluiting een ijsje gegeten (niet alsof het daar te koud voor was hoor..) en weer terug gegaan naar Portoroz.

's Avonds waren Sergi en ik uitgenodigd voor een surpriseparty voor één van de Portugezen uit Koper, dus daar moesten we op tijd heen. Cadeautje onder de arm en onze eigen drankjes mee en op naar Koper. De afspraak was dat iedereen om 20:15 daar zou zijn en een van zijn huisgenoten zou de jarige job het huis uit smokkelen zodat hij niks door zou hebben. Sergi en ik dapper (ruim op tijd voor de verandering!) op weg naar het feestje, drie keer raden.. Wij lopen op de enige weg die we kennen naar het huis waar we zijn moesten: komen de jarige en zijn huisgenoot ons tegemoet gelopen! We konden geen kant op, aan de ene kant was een muur en aan de andere kan een brede straat waar het ontzettend zou opvallen als we daar ineens overheen zouden rennen.. Sergi's oplossing was om zijn telefoon te pakken en net te doen of hij aan het bellen was en ik stond maar een beetje schaapachtig naar hem te kijken met mijn rug naar de straat. Uiteraard herkenden ze ons, en waren wij niet zo handig om een geloofwaardig verhaal te hebben op dat moment. We stonden met drankjes en een verjaardagscadeau in onze handen en ons beste excuus was: we hebben een etentje. Er werd echter niet veel over gezegd omdat zij zouden gaan skaten en al snel gingen we ieder onze eigen weg. Uiteindelijk was de verrassing nog steeds geslaagd, toen ze later binnen kwamen was hij oprecht verrast. En natuurlijk "boos" op ons omdat hij absoluut niet door had gehad wat de bedoeling was. Pfew! Een geslaagd feestje uiteindelijk.

Woensdag heb ik voornamelijk een ontzettend luie dag gehad. Ik had weer eens geen les dus ik heb voornamelijk uitgeslapen, in mijn appartement rondgehangen en in de hostel rondgehangen. We hebben een hoop tijd besteed aan het uitzoeken van een trip die we in gedachten hadden. Bij Ryanair was een actie met ontzettend goedkope vliegtickets dus het plan was om naar Venetië te reizen, van daar uit naar Parijs (Disneyland!), Amsterdam, Brussel, Berlijn en van daar uit terug naar Venetië. Allemaal in een week tijd. Maar in de tussentijd gebeurde alles in Brussel waardoor de hele stad plat lag en kwamen we erachter dat (vooral door Disneyland) de reis duurder uit zou pakken dan wij in gedachten hadden. Erg jammer, maar we hebben uiteindelijk, na lang zoeken, besloten om maar niet te gaan. Komt nog wel een keertje.

Donderdag had ik 's ochtends mijn tweede deeltentamen voor statistiek. Iedereen die mij een beetje kent, weet hoe slecht ik ben in wiskunde en dit vak lijkt verdacht veel daarop. Drama dus. En daar kwam nog bij dat ik vlak voor mijn tentamen een hartverzakking kreeg omdat ik mijn GoPro nergens kon vinden. Volledig in de stress dus, uiteraard. Toen ik weg moest voor mijn tentamen had ik hem nog niet gevonden, perfecte mood om een tentamen te maken. Maar ik denk (en hoop) dat ik het uiteindelijk nog best goed gemaakt heb. Even afwachten maar. Toen ik thuiskwam, schoot het me ineens te binnen waar ik mijn GoPro had gelaten: toen ik in Ljubljana in de sneeuw liep was ik zo slim geweest om hem in de hoes van mijn paraplu te stoppen en daar uiteraard nooit meer aan gedacht. Volgens mij ben ik nog nooit zo opgelucht geweest! 's Middags hadden we weer les met Amerika en dat was het voor die dag.

's Nachts zouden we vertrekken voor onze excursie naar Novi Sad in Servië. 00:45 Vertrok de bus, dus met zijn 4en (Pablo, Sergi, Nina en ik) in de auto zodat we niet met onze rommel over straat hoefden midden in de nacht. En ik zou mijn auto gewoon op school kwijt kunnen, perfect dus. De busrit was de vreselijkste die ik ooit heb meegemaakt. Het leek meer op een middelbare school-reisje, waar iedereen zo dronken mogelijk probeert te worden. Wij hadden bedacht dat we achter in de bus konden slapen, niet dus: dat was juist het feestgedeelte. Met andere woorden: te harde balkan muziek, schreeuwende mensen en de constante walm van alcohol. Heerlijk! Gelukkig had ik mijn oordopjes meegenomen, dat dempte het geluid nog enigszins. Maar uiteraard amper geslapen en dus kwamen we om 11 uur in Novi Sad aan met een heerlijk humeurtje. Eerst in ons hotel ingecheckt en de spullen naar de kamer gebracht en nadat ik me wat had opgefrist was gelukkig mijn humeur ook al verbeterd: Ik ga mijn weekend niet laten verpesten door een gebrek aan slaap. Er tegenaan dus! Die eerste dag hebben we een tour door de "stad" gehad en daarna hadden we vrije tijd dus zijn we met zijn allen een restaurant/café ingedoken: het regende al de hele dag en we hadden weinig zin om nog door de regen te banjeren. 's Avonds was er een feest georganiseerd waar we heen zijn geweest en dat was de dag. De volgende dag hadden we een seminar, de reden waarvoor we uiteindelijk daar waren. Was best heel interessant, ging voornamelijk over jeugdtoerisme en het Erasmus+ programma (waar ik op dit moment deel van uitmaak). 's Middags weer wat vrije tijd, die wij gebruikt hebben om een cocktailbar op te zoeken :) 's Avonds weer een feest, waar ik het niet al te laat heb gemaakt omdat we de volgende dag om 8 uur weer zouden vertrekken. Als ik één ding geleerd heb, is dat je niet moet verwachten dat er ook maar iets op de afgesproken tijd gebeurd als je in de Balkan bent! We zouden om 8 uur 's ochtends vertrekken en ik was helemaal klaar.. Uiteindelijk kwam iedereen (inclusief organisatie en docent!) pas tegen 9 uur aankakken... Lekker dan :-( Als ik daar maar niet al te veel aan ga wennen tijdens het jaar dat ik hier ben, ik loop er constant tegenaan dat ik op tijd ben en alle locals te laat. Heel normaal hier.

Maandag had ik alleen een les statistiek, die ik officieel samen met Sergi heb. Alleen was hij het dit keer "vergeten", dus was ik alleen. Vond ik stiekem wel fijn, nu had ik anderhalf uur privéles en met een vak dat je moeilijk vind is dat ideaal! Naderhand ben ik wezen lunchen, 's avonds wat wezen eten en een skype-avondje gehad met één van mijn lieve vriendinnetjes in Breda.

Dinsdag had ik Italiaans en daarna heb ik wat met Sergi, Pablo en Miguel rondgehangen. Sergi wilde naar de kapper, dus daar gingen we in optocht.. Wat wezen eten tussen de middag en naderhand hadden we weer les met Amerika, de enige constante factor zo'n beetje die we hier hebben. Na de les zijn we met zijn 5en naar Koper gereden omdat de jongens wilden shoppen (het zijn echt meiden af en toe!) en daarna zouden we gaan zwemmen. Uiteindelijk heb ik, die de grootste hekel heeft aan shoppen, het meest gekocht ;-) Maarja, ik had echt wat nieuwe kleren nodig haha! Na het zwemmen hebben we met zijn 5en wat gegeten in het hostel en daarna Frozen gekeken. Heerlijk: Frozen kijken met 4 jongens en het was niet eens mijn voorstel!

Gisteren heb ik de hele dag doorgebracht in de hostel, de hele dag aan school gewerkt. De eerste dag dat ik me echt een beetje productief heb gevoeld. Samen met Pablo moet ik een presentatie houden over Spanje en Nederland, hij heeft (heel democratisch) besloten dat ik de enige ben die gaat presenteren: Joepie! Daarnaast moet ik voor twee meiden uit Amerika een reisplan maken voor een bezoek aan Nederland. Ook dat is meer werk dan ik verwacht had. Maar het gaf me wel een goed gevoel om eindelijk, na zoveel tijd, iets nuttigs en "school-achtigs" te doen!

's Avonds hebben we één van onze klasgenoten verrast door ineens voor zijn deur te staan met zijn alleen met een verjaardagstaart: Het was zijn verjaardag en wij hadden de hele dag gedaan of we het waren vergeten. Best gemeen als ik er nu over nadenk, maar de verrassing was des te groter!

Vandaag heb ik wederom niet veel te doen, ik heb deze week extreem weinig les (zelfs minder dan ik tot nu toe gehad heb, hoe is het mogelijk). Ik ga straks lekker met een aantal lunchen en daarna mag ik mijn presentatie over Spanje en Nederland houden! Heerlijk: presenteren voor een camera, omdat iedereen weet dat ik zoveel van camera's houd.. Ik heb Pablo echter wel gedwongen om bij me te staan, ik heb hem nodig voor de uitspraak van de Spaanse woorden... Gaat best goed komen :)

Tot de volgende keer.
Liefs!