Verliefd op Kroatië

Jeetje wat gaat de tijd hier toch snel, het blijft me verbazen. De dagen vliegen voorbij en voor mijn gevoel ben ik hier al een eeuwigheid. Als ik dat hier tegen de mensen zeg, denken ze dat ik dat negatief bedoel. Maar zo is het absoluut niet, we doen gewoon zo ontzettend veel en zijn zo vaak met elkaar samen dat het als thuis voelt. Ik voel me fantastisch! Ik ben zo ontzettend blij met mijn keuze om op exchange te gaan en met de locatie die ik gekozen heb!

Afijn, 28 oktober. Overdag hadden we les, Ik zou bijna willen zeggen "uiteraard", maar er is inmiddels niemand meer die dat gaat geloven. Als eerst hadden we Italiaans, helaas heb ik het meeste gemist. Mijn verkoudheid was inmiddels ontwikkeld tot een zeehondenblaf waarbij ik bijna de moord stikte, en natuurlijk kreeg ik één van die aanvallen midden in de les. Om niet iedereen lastig te vallen heb ik de meeste tijd op de gang doorgebracht, met de tranen over mijn wangen stromend van de keelpijn. Heerlijk. Na de Italiaanse les ben ik naar huis gegaan omdat ik 3 uur vrij had tot de volgende les. We hadden 's middags de eerste Internationale course met de USA. Ik had daar echt heel erg veel zin in, maar helaas dachten zowel de camera als de internetverbinding daar anders over. Nadat de docent voor een half uur tevergeefs had geprobeerd om door te gaan heeft hij de moed opgegeven en zijn we naar huis "gestuurd". Donderdag nog maar een keer proberen.

's Avonds was het weer tijd voor de volgende (en laatste) internationale avond. Dit keer: Tsjechië, Roemenië en Spanje. Op de één of andere manier was het lang niet zo druk als bij de Hollandse avond, wat twee dingen kan betekenen: Of wij hebben het zo erg verprutst dat niemand meer geïnteresseerd is, of ze zijn gewoon heel erg geïnteresseerd in Nederland en niet in de andere landen. Ik ga er natuurlijk vanuit dat het laatste het geval is.... Deze groepen hadden van de presentatie niet echt heel erg veel werk gemaakt, maar ze hadden wel (bijna) allemaal een hoop eten klaargemaakt dat typisch is voor hun land. Lekker gegeten dus ;-)

Na de internationale avond zou er een feest zijn, alweer één of ander welkomstfeest voor de eerstejaars, of zoiets. We zijn in eerste instantie naar huis gegaan omdat Nina perse naar huis wilde, en daarna doorgegaan naar de hostel van de jongens. In de hostel bleek al een klein feestje aan de gang te zijn, dus in plaats van om 21 uur bij de dorms te zijn, werd dat zo'n 11 uur. Tegen die tijd was iedereen behalve Pablo en ik zo dronken dat het niet meer leuk was voor mij. Pablo drinkt nooit alcohol en ik zou rijden dus ook voor mij was het een avondje nuchter blijven. Eenmaal aangekomen bij de dorms had ik helemaal geen zin meer in een feestje. Masa zou thuisblijven die avond, dus nadat iedereen (met een hoop gemopper dat ik niet mee zou gaan) vertrokken was richting het feest hebben Masa en ik met een kop thee nog zo'n anderhalf uur zitten kletsen. Ik vind het erg leuk om op deze manier mensen beter te leren kennen :-) Uiteindelijk is er van mijn plan om "op tijd" naar bed te gaan niet veel terecht gekomen, aangezien ik pas om 2 uur bij Masa vandaan ging. Gelukkig voor de rest was het feest gewoon in Portoroz, dus iedereen kon naar huis toe lopen en ik kon lekker gaan slapen.

Woensdag had ik, voor de verandering, geen les. De rest wel, maar allemaal vakken die ik niet heb. Ik ben samen met Sergi en Pablo wezen lunchen en daarna moesten we weer wat dingen regelen qua registratie en buskaart. Ik heb nu een buskaart waarmee ik, voor 20 euro per maand, onbeperkt naar Koper heen en weer kan reizen. Helemaal goed, hoef ik niet altijd met de auto te gaan :) Naderhand hebben we de betaling voor onze reis naar Servië moeten doen. Zo ingewikkeld, je moet hier daarvoor perse naar het postkantoor, een soort uitgebreide acceptgiro invullen en vervolgens moet je het bedrag daar betalen. Vreemd, ik snap niet waarom ik mijn betaling niet gewoon via internet zou kunnen doen. Maar goed, het is weer gelukt, ik ga 27, 28 en 29 november naar Servië! Naderhand hebben we een beetje in de hostel van de jongens rondgehangen en 's avonds ben ik bij hun voetballen wezen kijken. Ik word nog een ander mens hier!

Donderdag had ik alleen 's middags weer de USA course en om eerlijk te zijn weet ik niet meer wat ik daarvoor gedaan heb. Het zal dus niet erg interessant zijn geweest, waarschijnlijk lekker uitgeslapen en me daardoor alsnog moeten haasten ;-) Dit keer werkte de verbinding wel mee en hebben we onze introductieles gehad. Uitleg wat de bedoeling was en waar de school precies in de USA is: Indianapolis in Indiana. Verteld werd dat de echte lessen pas volgende week zouden beginnen. Weer enthousiast voor niks dus.. 's Avonds ben ik wezen eten met Nina, Valentine, Andrei en Yilmaz. Daarna zijn we (alweer) naar de hostel geweest en hebben een filmpje gekeken. Op de één of andere manier hebben we even genoeg gehad van het uitgaan lijkt het wel. Ach, lekker met zijn allen een filmpje kijken en een beetje kletsen is eigenlijk wel net zo gezellig. Ik heb het niet al te laat gemaakt, de volgende ochtend moest ik alweer vroeg op.

In tegenstelling tot wat ik in mijn laatste blog schreef, had ik samen met Sergi besloten om met een aantal Koper studenten naar Zagreb en Plitvicka te gaan in Kroatië. Pablo zou het weekend met zijn ouders doorbrengen en de anderen gingen naar Venetië. Ik vond het wel een leuk idee om een keer met de andere groep op stap te gaan en Sergi was erg enthousiast, dus had ik besloten om niet met onze eigen groep mee te gaan maar eens iets anders te doen. Daarnaast was ik nog nooit in Zagreb geweest dus ook dat was wel een goed idee. (Uiteindelijk ga ik aankomend weekend met Pablo naar Venetië, dus ga ik dat ook zien!)

Vrijdag ochtend om 6:50 hadden we afgesproken in Koper, we zouden met 3 auto's op pad gaan. Helaas neemt niet iedereen het heel nauw met afspraken, waardoor meer dan de helft pas om 7:30 kwam opdagen. Heerlijk, ik had dus ook gewoon wat langer kunnen slapen. Uiteindelijk zijn we om 7:45 vertrokken en na 4 uur over binnendoor- en slingerweggetjes te hebben gereden kwamen we aan bij Plitvicka National Park in Kroatië. Ik ben er al eens eerder geweest, zo'n 10 jaar geleden. Maar deze dag bleek dat ik toen lang niet de helft heb gezien van wat er allemaal is! We hebben zeker 4 a 5 uur gelopen, zijn met een bootje het meer overgestoken en aan het eind met een treintje weer terug gebracht naar de parkeerplaats. Maar wat is het er prachtig! er zijn een hoop mooie foto's gemaakt, maar het is onmogelijk om op camera vast te leggen wat je er allemaal ziet. Alweer een aanrader voor iedereen!

Na het national park hebben we nabij ons avondeten gegeten en daarna moesten we nog 1,5 uur rijden naar Zagreb. Je kunt je misschien voorstellen hoe moe ik was toen we eenmaal in ons hostel waren aangekomen. Natuurlijk gun ik mezelf geen slaap, want er is veel te veel te beleven en slapen kan nog wel op een ander moment. We zijn met een klein groepje van het totaal het park in geweest om daar lekker te kletsen en een drankje te drinken en tegen 2 uur kwamen we terug in het hostel. Daarna heb ik nog een hele poos met één van de Portugezen die met mij in de auto mee was gereden zitten praten en voordat we er erg in hadden was het alweer 4 uur en viel ik bijna om van de slaap.

Zaterdag zijn we de hele dag door Zagreb aan het lopen geweest. Mooie stad, maar toch merk ik steeds weer dat ik niet echt een stadsmens ben. Ik geniet meer van een plaats als Bled, Izola of Plitvicka (alle drie totaal verschillend maar de grote overeenkomst is dat het er zo heerlijk rustig is en een prachtige omgeving heeft). Wederom dus veel gelopen en 's avonds weer met een klein groepje van het totaal wezen eten. Daarna zouden we terug gaan naar het hostel om vervolgens 's avonds naar een feest te gaan in de stad. Ik had lekker de tijd om even te dummelen voordat we weg zouden gaan en dat had ik wel nodig, na 2 korte nachten en heel erg veel te hebben gelopen was ik doodop. Het feest 's avonds was uiteindelijk erg leuk, zeer geslaagd! Uiteraard was het Halloween dus een hoop mensen waren verkleed of in ieder geval geschminkt. Wij natuurlijk niet, want niemand had er bij stil gestaan dat het Halloween zou zijn.

Zondag was het alweer tijd om uit te checken en naar huis te gaan. Uiteraard waren we zaterdag niet heel vroeg thuis van het feest dus heb ik geprobeerd om zo lang mogelijk te slapen, aangezien ik ook weer naar huis zou moeten rijden. Ook die rit is zonder problemen verlopen. De andere drie hebben de hele weg liggen pitten en eerlijk gezegd vond ik dat wel even lekker. Heerlijk een muziekje op gezet en binnen no-time waren we alweer terug in Koper! Ik moet eerlijk zeggen dat ook Kroatië een plekje heeft veroverd in mijn hart, omdat ik zo'n heerlijk, mooi en zorgeloos weekend heb gehad! Na thuiskomst heb ik niet veel meer gedaan dan in mijn bed gelegen en een beetje op internet snuffelen, ik was te moe (of te lui) om nog overeind te komen.

Ergens tussendoor hebben we nog wel plannen gemaakt voor maandag. Pula, wederom in Kroatië, maar een uur a anderhalf weg van Portoroz. 's Ochtends om 9 uur weer verzamelen, dus weer niet uitslapen. Ik heb Nina gevraagd of zij dit keer wilde rijden omdat ik 's ochtends nog steeds moe was. Gaat echter niet nog een keer gebeuren: zij haat mijn Blueberry Pimp en ik geloof dat dat gevoel wederzijds is, luisterend naar de geluiden die hij maakte.. Maar ik was te moe om er wat om te geven dus ik heb lekker een keer in mijn eigen auto liggen pitten! Echter toen we in Pula aankwamen raakte Nina volledig in de stress en heb ik maar in de stad gereden. Ik denk serieus niet dat ik ooit nog problemen ga hebben om ergens naartoe te rijden, hoe druk de stad ook mag zijn. Joepie!

Dus, Pula. Leuk en gezellig, maar alweer een stad. Niet super druk in de binnenstad, dus het drukkende gevoel dat ik bijvoorbeeld had in Milaan was hier niet. We hebben lekker rustig aan gedaan en rond geslenterd door de stad. We hebben onder anderen het amfitheater, de tempel van Augustus en het "kasteel" (of eerder gezegd een oude muur) gezien. Belangrijkste nieuws van deze dag is dat ik een geweldige parkeerbon heb gekregen! We hadden niet genoeg kleingeld en kwamen er tijdens de lunch achter dat mijn ticket op dat moment verliep. We besloten de gok te wagen en bij terugkomst bij mijn auto (een uur na de tijd op mijn ticket) zat er een prachtig boekwerk onder de ruitenwisser :-( 100 Kuna, en ongeveer 7 Kuna is 1 euro. Na te hebben gesproken met de parkeerwachter (de rotzak had zo'n 3 minuten eerder de bon uitgeschreven!) bleek dat als ik het dezelfde dag zou betalen, de boete nog maar 50 Kuna zou zijn. Na wat te hebben gerekend bleek dat het zelfs goedkoper zou zijn om een boete te betalen dan om geld in de automaat te gooien: voor 50 kuna (zo'n 7 euro) kun je dan 24 uur parkeren, terwijl het 5 kuna per uur is als je in de automaat betaald. Lachen...

Na thuiskomst hebben we weer in het hostel film gekeken. Verder waren we allemaal te lui om nog maar iets te doen. Dinsdag heb ik weer USA course gehad en daarna heb ik samen met Sergi geleerd voor ons volgende deelexamen van statistiek. Hij blijkt het allemaal al een keer te hebben behandeld en kon mij alles dus uitleggen. Ook al gaat dat soms moeizaam omdat hij alles in het Spaans heeft geleerd en moeite heeft de woorden in het Engels te vinden. Maar het is gelukt en ik snap het zelfs! Hij kon het zo duidelijk uitleggen dat ik hem nodig had gehad als wiskunde leraar op de middelbare school, misschien was dat me dan ook eindelijk gelukt. 's Avonds zijn we weer met een aantal wezen eten en daarna, alweer, in de hostel rondgehangen. Vandaag was ik weer vrij. Op alle woensdagen zijn er lessen die ik niet heb, dus ik heb standaard woensdag vrij. Althans, totdat mijn docent voor ondernemerschap terug is.. Vanmiddag met Nina en Omer wezen lunchen en daarna hadden we met een aantal afgesproken in de poolbar.

We zouden de plannen voor Praag gaan bespreken, of we een busje zouden huren, welk hostel en dan ook daadwerkelijk wat te boeken. Uiteindelijk heb ik besloten om thuis te blijven. De reis zou op 100 euro minimaal uitkomen en dat is me te duur voor Praag. Ik ben er al eens geweest en geef mijn geld liever uit aan een bestemming waar ik nog niet eerder ben geweest :-) Daarnaast zou ik met mijn auto moeten rijden, 1200 km en minimaal 8 uur voordat we er zijn. Als ik de enige ben die kan rijden (en dat was het geval), is ook dat behoorlijk vermoeiend. Vooral als ik ook nog eens kijk dat we 's avonds zouden vertrekken, na onze lessen. Ik blijf lekker in Portoroz en ik ben gelukkig niet de enige. Pablo zijn vrienden komen dat weekend op bezoek dus we hebben afgesproken om met mijn auto wat andere plaatsen in de omgeving te bezoeken. Helemaal goed!

Nu is het weer tijd om mijn bedje op te zoeken. Na vanavond weer twee films te hebben gekeken in de hostel ben ik nu wel toe aan mijn slaap, en morgen moeten we weer naar de les toe.. Zwaar leven, om 11.20 begint de eerste les!

Tot snel! xx