Napels
Blijf op de hoogte en volg Marin
22 Juni 2016 | Italië, Rome
Zaterdagochtend, 18 Juni, om 10 uur 's ochtends begon mijn roadtrip. Aangezien mijn maatjes terug moesten komen vanuit Finland, moest ik in mijn eentje zorgen dat ik in Rome zou komen. Ik ben dus 's ochtends in de auto gestapt naar Siena en heb van daaruit de bus gepakt richting Rome. Om 20:00 kwam ik uiteindelijk aan en om 21:10 zouden we vervolgens met zijn vieren de bus naar Napels pakken. Om 20:45 was de bus gearriveerd en ben ik daar maar alvast naartoe gelopen. Ik had voor ons alle vier de tickets geboekt en dus ook in mijn telefoon staan. De anderen waren er echter nog niet! Ik had ook heerlijke instructies mee gekregen: als ze niet op tijd waren moest ik maar gewoon gaan.. De buschauffeur van deze bus was iets minder vriendelijk dan de eerste, toen ik om 5 voor 9 nog buiten de bus stond (op de anderen te wachten) ramde hij als een malle op de toeter en begon in het Italiaans te schreeuwen dat ik in moest stappen en dat hij wilde vertrekken.. Ik heb hem vriendelijk doch dringend duidelijk gemaakt dat ik geen stap zou verzetten zonder de anderen, dat ik voor vier tickets betaald had én dat de tijd van vertrek toch echt 21:10 was en niet eerder. Gelukkig bleef hij ook wachten...
Om 21 uur kwamen de anderen aangerend. Ze hadden zich rot gehaast om vanaf het vliegveld op tijd bij de bus te komen en gelukkig hebben ze het gehaald. Na snelle knuffels hebben we hun spullen in de bus geladen en zijn we ingestapt, dezelfde minuut reed de brommerige buschauffeur weg. Mopperkont.. We hadden (nog) een busrit van drie uur voor de boeg tot we in Napels zouden zijn. Gelukkig hadden we genoeg te kletsen om deze tijd vol te maken ;-) Overigens hebben we ook het een en ander kunnen plannen. Ik kan iedereen Flixbus aanraden om te reizen, niet duur (9 euro van Rome naar Napels), goede kwaliteit bussen, stopcontacten en wifi aan boord. Helemaal goed! Onderweg kregen we een gigantische onweersbui over ons heen. Of beter gezegd, om ons heen. Aangezien het inmiddels donker was konden we overal om ons heen de lichtflitsen zien. Het enige dat echt dichtbij was, was de gigantische regenbui.
Na een rit van bijna drie uur kwamen we aan in Napels. We zouden de komende dagen bij een vriend van Pablo slapen en toen we aankwamen zei hij dat hij ons met tien minuutjes op kwam halen. Na 40 minuten wachten waren we een beetje bang dat hij niet meer zou komen, maar opeens stond hij er. Alles in zijn auto geladen en hop daar gingen we. Hij bleek niet in Napels zelf te wonen maar in Lettere, een dorpje ongeveer een half uur daar vandaan. Voor mij geen probleem, ik vind alles eigenlijk wel prima.. Bij zijn huis aangekomen bleek dat wij in zijn huis zouden slapen en hij zou bij zijn ouders verblijven (de buren)! We hadden dus zijn huis voor ons alleen, wat een luxe begin van onze trip! Die eerste avond hebben we niet meer gedaan dan snel wat gegeten, we waren hartstikke moe en het was 1 uur toen we aankwamen.
De volgende dag zijn we 's ochtends naar Pompei gegaan. We hadden bedacht om daar een uurtje of twee, drie door te brengen, niemand had verwacht dat dit zo reusachtig zou zijn.. Achteraf misschien een beetje stom, we hadden het kunnen weten, maar ach.. We zijn dus de hele ochtend door Pompei aan het rennen geweest (letterlijk rennen..) en al snel waren Luigi, Pablo en ik Heid en Sergi kwijt geraakt.. Geen probleem, we zijn gewoon verder gegaan, het zou wel goed komen. Rond lunch tijd zijn wij met zijn drieën een hapje wezen eten en zodra we wifi hadden hebben we de anderen een berichtje gestuurd. Zoals verwacht zijn zij ook gaan lunchen en hebben ook wifi gezocht waardoor ze ons berichtje kregen en dus volgens "afspraak" op de door ons voorgestelde tijd bij de auto waren.
's Middags zijn we met de auto naar Amalfi gereden, ongeveer een uur van waar we slapen. Toen we daar aankwamen was het nog steeds prachtig weer, maar al snel zagen we een vrijwel zwarte wolk aankomen. "zal wel loslopen" dacht ik nog. Uiteindelijk zijn we weer in de groepjes van die ochtend opgesplitst en op ontdekkingstocht gegaan. Helaas bleek het al heel snel niet "mee te vallen" en kwam de regen met bakken uit de lucht vallen. Serieus, 1 seconde in deze bui en ik zou tot op mijn botten doorweekt zijn geweest. Gelukkig hadden we een schuilplaats gevonden waar we redelijk droog stonden :) Even denken.. Na Amalfi, wat dus letterlijk in het water viel voor ons (wat ontzettend zonde is, want als het weer beter was geweest denk ik dat we hier echt wel hadden kunnen genieten) zijn we een pizzaatje wezen eten en vervolgens ons bed in gedoken.
De volgende dag moest Luigi werken, dus hij is die dag niet met ons mee op stap geweest. Hij heeft ons 's morgens bij een treinstation afgezet en van daaruit zijn we naar Sorrento gegaan. Niet heel groot en niet heel veel te beleven, maar wel een mooi stadje om te zien. We zijn naar een panorama uitkijkpunt geweest en van daaruit had je, zoals je mag verwachten, een prachtig uitzicht over de stad. Na de lunch zijn we met een bus (50 minuten slingeren over een berg heen) naar Positano geweest. Ook dit moest een mooi stadje zijn dus hop daar gingen we. Met Luigi hadden we afgesproken dat hij ons om 5 uur weer bij de trein op zou halen, toen we aankwamen in Sorrento was het echter al 3 uur geweest en we moesten ook weer 50 minuten terug met de bus. Afijn, we hadden dus een uur... Toen we op zoek gingen naar het centrum werd ons verteld dat dat "beneden" was. Even over het randje gegluurd.... En beneden was écht beneden. Trappen, trappen en nog eens trappen.. Mijn beste vrienden... Afijn, ik was daar niet naartoe gekomen om vervolgens een uur op de anderen te gaan zitten wachten, ik wilde dit prachtige stadje ook zien! Helaas.. toen we eenmaal beneden waren hadden we, gerekend met de tijd die we (lees: ik) nodig hebben om weer boven te komen welgeteld 10 minuten... Als ik dat eerder had bedacht. Wat we uiteindelijk hebben gedaan? Pablo en Sergi zijn 10 minuten wezen zwemmen en Heidi en ik hebben op de kant zitten wachten tot we weer naar boven gingen. Wat had ik een spijt dat ik niet gewoon boven was gebleven! Uiteindelijk er dus een half uur over gedaan om ruim 800 treden (als het er niet meer waren) te beklimmen. Ik dacht dat ik dood zou gaan toen ik boven kwam, jeetje wat is mijn conditie (nog steeds) slecht. En dan te bedenken dat ik die in het afgelopen jaar toch al behoorlijk verbeterd heb met al het klimmen en klauteren!
Na 50 minuten in de bus en 20 minuten in de trein waren we weer op het station in Castellammare di Stabia, waar Luigi ons weer op heeft gehaald. 's Avonds had hij een trekking op de planning met vrienden uit zijn dorp Lettere. Hij had ons gevraagd of we mee gingen en hop, daar gingen we weer. De rotzak had tegen mij gezegd dat het 15 minuutjes lopen was, maar achteraf bleek het 50 minuten te zijn. En ik had het voor die dag eigenlijk zo gehad met lopen, voornamelijk met klimmen.. Raad eens, we gingen weer tegen een berg op! Maar, ik moet eerlijk zijn: het was dubbel en dwars de moeite waard, wat een uitzicht! We hebben daar voornamelijk lekker van het uitzicht en de hapjes en drankjes die iedereen had mee genomen genoten.. Naderhand zijn we terug gelopen naar Luigi's huis en 's avonds zijn we in Castellammare wat wezen drinken met twee vrienden van Luigi.
De volgende dag waren we al vroeg op pad, dit was de enige dag die we in Napels konden en dus ook zouden doorbrengen. We waren met de auto en hebben zo ontzettend lang rond gereden om een parkeerplek te vinden dat het uiteindelijk nog 11 uur was voordat we de stad in gingen.. Per toeval kwamen we een jongen tegen die ons een gratis tour aanbood (heel normaal hoor, je vind dit in alle grote steden. Je krijgt een gratis tour, over het algemeen ook nog eens heel goed, en aan het eind bepaal je zelf of je iets wilt betalen of niet. Geen probleem als je dit niet doet) en daar zij we mee mee gegaan. In het oude deel van de stad heeft uiteindelijk een dame ons de hoogtepunten laten zien. Mijn eerste indruk van de stad was niet al te best, veel auto's, het stonk naar uitlaatgassen en niks moois te zien. Veel mensen zeggen ook dat je deze stad gemakkelijk over kan slaan... Maar tijdens de tour is het tegendeel bewezen, wat een mooie stad! Echt waar, je moet het een kans geven en dan laat het zijn schoonheid zien! Na deze tour hebben we geluncht en vervolgens nog een tour door de vroegere wateropslag van de stad gedaan. Onder de grond dus, en zelfs met kleine doorgangen waar je alleen zijwaarts doorheen kon. En, hoe gaaf, verlicht met een kaars in de hand! Helemaal fantastisch en prachtig om allemaal te zien. Hierna zijn we met de auto nog naar wat hoogtepunten gereden en vervolgens heeft Luigi ons bij de bushalte afgezet voor onze bus terug naar Rome.
Omdat we zoveel spullen bij ons hadden (de anderen hebben nog steeds hun Finland tassen en nu hun spullen voor de roadtrip), hebben we besloten dat één iemand zou wachten met de spullen en de anderen zouden gaan zoeken naar een supermarkt voor eten. Ik heb me volledig vrijwillig aangeboden, ik had het wel weer even gehad met lopen. Ik ben nu eenmaal niet zo sportief als de anderen en was er gewoon even klaar mee. Makkelijk opgelost en met 20 minuutjes waren de anderen weer terug met eten voor ons allemaal. Om 19:15 begon onze drie uur durende busreis naar Rome.
Nadat we waren aangekomen zijn we met de metro richting ons hostel gegaan. Of hoe je het noemen wilt: op booking heet het "hotel", de eigenaar noemt het een "bed&breakfast" (al is het ontbijt ver te zoeken....) en volgens ons is het een hostel. Laat ik er kort over zijn: mijn eerste indruk was ronduit slecht. We zitten in het Chinatown van Rome en ik ben blij dat ik hier niet alleen over straat hoef 's nachts ;-) In onze kamer staan vier (waardeloze) bedden gepropt en onze eerste ingeving was om direct weer te vertrekken.. Maar het was laat (11 uur zo ongeveer) en we dachten niet dat we iets anders zouden kunnen vinden.. Dus hebben we maar besloten om te blijven en uiteindelijk is het zo slecht nog niet. Oke, mijn bed lijkt meer op een burrito dan een bed, maar ik kan slapen. En de dame die hier werkt (spreekt geen woord Engels of Italiaans, alleen maar Chinees) is heel vriendelijk, kwam ons een fles water brengen en heeft ons wegwijs gemaakt naar de douche en dergelijke. Uiteindelijk toch nog prima geslapen, vooral omdat ik uitgeput was van de voorgaande dagen.
Vandaag zijn we de hele dag in Rome aan het dwalen geweest. In eerste instantie wilden we weer met een gratis tour mee, maar we hebben een half uur gezocht en niemand kwam opdagen.. Beetje jammer. Uiteindelijk zijn we zelf maar gaan lopen (Spaanse trappen, Fontano di Trevi) en puur toevallig kwamen we twee Amerikaanse mensen tegen die we de dag ervoor tijdens onze tour hadden leren kennen. Allebei al wat ouder dan wij (zeker in de 60), maar ontzettend lieve mensen. Zij waren met een cruise onderweg en waren toevallig deze twee dagen in dezelfde steden als wij. Heel erg leuk dat we ze nu weer tegen kwamen, we hadden namelijk afgesproken dat we samen weer met de tour mee zouden gaan. Het bleek dat zij de tour wel hadden gevolgd maar dat het erg slecht was, dus we hadden niks gemist. Na een poosje met ze te hebben gebabbeld werden we uitgenodigd om bij de vrouw thuis eens op bezoek te komen. In Florida! Oh mijn god, ze was nog 100% serieus ook! We hebben telefoonnummers uitgewisseld en we gaan dit zeker warm houden, zou echt heel gaaf zijn als we dit in de toekomst ook daadwerkelijk kunnen doen.. Uiteindelijk hebben we, na nog even gebabbeld te hebben, afscheid genomen en onze weg vervolgd.
Ik had via Facebook contact gehad met een jongen die we tijdens een van onze Erasmus trips in Boedapest (hij was daar op Erasmus) hadden leren kennen. Hij woont vlak bij Rome en ik had hem gevraagd of hij het leuk vond om vandaag af te spreken en dat vond hij wel wat. Uiteindelijk zijn we dus met zijn vijven wezen lunchen en de rest van de dag hebben we met zijn vijfjes doorgebracht. We hebben een hoop van de bezienswaardigheden gezien en van de meeste weet ik de naam niet eens (meer), maar we zijn nergens naar binnen gegaan. Om meerdere redenen: 1, Het was overal ontzettend druk met dus gigantische wachtrijen. 2, Het is overal hartstikke duur. 3, Alle anderen zijn al vaker in Rome geweest en zijn overal al binnen geweest en willen niet nog een keer een hoop geld hier aan uitgeven en ik vind het niet erg om niet perse overal naar binnen te gaan. 4, Het was ontzettend warm en met de drukte hebben we er geen van allen veel zin in om als een potje pieren op elkaar gestampt te lopen. Dus, we hebben ons prima vermaakt met alles van buiten af te zien en door de stad heen te dwalen.
Morgen hebben we onze laatste dag alweer in Rome en we willen proberen om met (een andere) tour mee te lopen 's ochtends. Daarna weet ik niet wat het plan is, maar waarschijnlijk lunchen en daarna richting de bus. Om 4 uur gaat onze bus naar Siena waar we de auto oppikken en vervolgens doorrijden naar Florence. Voor nu duik ik dus lekker mijn bedje in, morgen zal weer een drukke en lange dag worden..
Mocht je tips hebben voor onze Italië trip, laat dan vooral even een reactie achter!
Tot de volgende keer :-)
Liefs
Om 21 uur kwamen de anderen aangerend. Ze hadden zich rot gehaast om vanaf het vliegveld op tijd bij de bus te komen en gelukkig hebben ze het gehaald. Na snelle knuffels hebben we hun spullen in de bus geladen en zijn we ingestapt, dezelfde minuut reed de brommerige buschauffeur weg. Mopperkont.. We hadden (nog) een busrit van drie uur voor de boeg tot we in Napels zouden zijn. Gelukkig hadden we genoeg te kletsen om deze tijd vol te maken ;-) Overigens hebben we ook het een en ander kunnen plannen. Ik kan iedereen Flixbus aanraden om te reizen, niet duur (9 euro van Rome naar Napels), goede kwaliteit bussen, stopcontacten en wifi aan boord. Helemaal goed! Onderweg kregen we een gigantische onweersbui over ons heen. Of beter gezegd, om ons heen. Aangezien het inmiddels donker was konden we overal om ons heen de lichtflitsen zien. Het enige dat echt dichtbij was, was de gigantische regenbui.
Na een rit van bijna drie uur kwamen we aan in Napels. We zouden de komende dagen bij een vriend van Pablo slapen en toen we aankwamen zei hij dat hij ons met tien minuutjes op kwam halen. Na 40 minuten wachten waren we een beetje bang dat hij niet meer zou komen, maar opeens stond hij er. Alles in zijn auto geladen en hop daar gingen we. Hij bleek niet in Napels zelf te wonen maar in Lettere, een dorpje ongeveer een half uur daar vandaan. Voor mij geen probleem, ik vind alles eigenlijk wel prima.. Bij zijn huis aangekomen bleek dat wij in zijn huis zouden slapen en hij zou bij zijn ouders verblijven (de buren)! We hadden dus zijn huis voor ons alleen, wat een luxe begin van onze trip! Die eerste avond hebben we niet meer gedaan dan snel wat gegeten, we waren hartstikke moe en het was 1 uur toen we aankwamen.
De volgende dag zijn we 's ochtends naar Pompei gegaan. We hadden bedacht om daar een uurtje of twee, drie door te brengen, niemand had verwacht dat dit zo reusachtig zou zijn.. Achteraf misschien een beetje stom, we hadden het kunnen weten, maar ach.. We zijn dus de hele ochtend door Pompei aan het rennen geweest (letterlijk rennen..) en al snel waren Luigi, Pablo en ik Heid en Sergi kwijt geraakt.. Geen probleem, we zijn gewoon verder gegaan, het zou wel goed komen. Rond lunch tijd zijn wij met zijn drieën een hapje wezen eten en zodra we wifi hadden hebben we de anderen een berichtje gestuurd. Zoals verwacht zijn zij ook gaan lunchen en hebben ook wifi gezocht waardoor ze ons berichtje kregen en dus volgens "afspraak" op de door ons voorgestelde tijd bij de auto waren.
's Middags zijn we met de auto naar Amalfi gereden, ongeveer een uur van waar we slapen. Toen we daar aankwamen was het nog steeds prachtig weer, maar al snel zagen we een vrijwel zwarte wolk aankomen. "zal wel loslopen" dacht ik nog. Uiteindelijk zijn we weer in de groepjes van die ochtend opgesplitst en op ontdekkingstocht gegaan. Helaas bleek het al heel snel niet "mee te vallen" en kwam de regen met bakken uit de lucht vallen. Serieus, 1 seconde in deze bui en ik zou tot op mijn botten doorweekt zijn geweest. Gelukkig hadden we een schuilplaats gevonden waar we redelijk droog stonden :) Even denken.. Na Amalfi, wat dus letterlijk in het water viel voor ons (wat ontzettend zonde is, want als het weer beter was geweest denk ik dat we hier echt wel hadden kunnen genieten) zijn we een pizzaatje wezen eten en vervolgens ons bed in gedoken.
De volgende dag moest Luigi werken, dus hij is die dag niet met ons mee op stap geweest. Hij heeft ons 's morgens bij een treinstation afgezet en van daaruit zijn we naar Sorrento gegaan. Niet heel groot en niet heel veel te beleven, maar wel een mooi stadje om te zien. We zijn naar een panorama uitkijkpunt geweest en van daaruit had je, zoals je mag verwachten, een prachtig uitzicht over de stad. Na de lunch zijn we met een bus (50 minuten slingeren over een berg heen) naar Positano geweest. Ook dit moest een mooi stadje zijn dus hop daar gingen we. Met Luigi hadden we afgesproken dat hij ons om 5 uur weer bij de trein op zou halen, toen we aankwamen in Sorrento was het echter al 3 uur geweest en we moesten ook weer 50 minuten terug met de bus. Afijn, we hadden dus een uur... Toen we op zoek gingen naar het centrum werd ons verteld dat dat "beneden" was. Even over het randje gegluurd.... En beneden was écht beneden. Trappen, trappen en nog eens trappen.. Mijn beste vrienden... Afijn, ik was daar niet naartoe gekomen om vervolgens een uur op de anderen te gaan zitten wachten, ik wilde dit prachtige stadje ook zien! Helaas.. toen we eenmaal beneden waren hadden we, gerekend met de tijd die we (lees: ik) nodig hebben om weer boven te komen welgeteld 10 minuten... Als ik dat eerder had bedacht. Wat we uiteindelijk hebben gedaan? Pablo en Sergi zijn 10 minuten wezen zwemmen en Heidi en ik hebben op de kant zitten wachten tot we weer naar boven gingen. Wat had ik een spijt dat ik niet gewoon boven was gebleven! Uiteindelijk er dus een half uur over gedaan om ruim 800 treden (als het er niet meer waren) te beklimmen. Ik dacht dat ik dood zou gaan toen ik boven kwam, jeetje wat is mijn conditie (nog steeds) slecht. En dan te bedenken dat ik die in het afgelopen jaar toch al behoorlijk verbeterd heb met al het klimmen en klauteren!
Na 50 minuten in de bus en 20 minuten in de trein waren we weer op het station in Castellammare di Stabia, waar Luigi ons weer op heeft gehaald. 's Avonds had hij een trekking op de planning met vrienden uit zijn dorp Lettere. Hij had ons gevraagd of we mee gingen en hop, daar gingen we weer. De rotzak had tegen mij gezegd dat het 15 minuutjes lopen was, maar achteraf bleek het 50 minuten te zijn. En ik had het voor die dag eigenlijk zo gehad met lopen, voornamelijk met klimmen.. Raad eens, we gingen weer tegen een berg op! Maar, ik moet eerlijk zijn: het was dubbel en dwars de moeite waard, wat een uitzicht! We hebben daar voornamelijk lekker van het uitzicht en de hapjes en drankjes die iedereen had mee genomen genoten.. Naderhand zijn we terug gelopen naar Luigi's huis en 's avonds zijn we in Castellammare wat wezen drinken met twee vrienden van Luigi.
De volgende dag waren we al vroeg op pad, dit was de enige dag die we in Napels konden en dus ook zouden doorbrengen. We waren met de auto en hebben zo ontzettend lang rond gereden om een parkeerplek te vinden dat het uiteindelijk nog 11 uur was voordat we de stad in gingen.. Per toeval kwamen we een jongen tegen die ons een gratis tour aanbood (heel normaal hoor, je vind dit in alle grote steden. Je krijgt een gratis tour, over het algemeen ook nog eens heel goed, en aan het eind bepaal je zelf of je iets wilt betalen of niet. Geen probleem als je dit niet doet) en daar zij we mee mee gegaan. In het oude deel van de stad heeft uiteindelijk een dame ons de hoogtepunten laten zien. Mijn eerste indruk van de stad was niet al te best, veel auto's, het stonk naar uitlaatgassen en niks moois te zien. Veel mensen zeggen ook dat je deze stad gemakkelijk over kan slaan... Maar tijdens de tour is het tegendeel bewezen, wat een mooie stad! Echt waar, je moet het een kans geven en dan laat het zijn schoonheid zien! Na deze tour hebben we geluncht en vervolgens nog een tour door de vroegere wateropslag van de stad gedaan. Onder de grond dus, en zelfs met kleine doorgangen waar je alleen zijwaarts doorheen kon. En, hoe gaaf, verlicht met een kaars in de hand! Helemaal fantastisch en prachtig om allemaal te zien. Hierna zijn we met de auto nog naar wat hoogtepunten gereden en vervolgens heeft Luigi ons bij de bushalte afgezet voor onze bus terug naar Rome.
Omdat we zoveel spullen bij ons hadden (de anderen hebben nog steeds hun Finland tassen en nu hun spullen voor de roadtrip), hebben we besloten dat één iemand zou wachten met de spullen en de anderen zouden gaan zoeken naar een supermarkt voor eten. Ik heb me volledig vrijwillig aangeboden, ik had het wel weer even gehad met lopen. Ik ben nu eenmaal niet zo sportief als de anderen en was er gewoon even klaar mee. Makkelijk opgelost en met 20 minuutjes waren de anderen weer terug met eten voor ons allemaal. Om 19:15 begon onze drie uur durende busreis naar Rome.
Nadat we waren aangekomen zijn we met de metro richting ons hostel gegaan. Of hoe je het noemen wilt: op booking heet het "hotel", de eigenaar noemt het een "bed&breakfast" (al is het ontbijt ver te zoeken....) en volgens ons is het een hostel. Laat ik er kort over zijn: mijn eerste indruk was ronduit slecht. We zitten in het Chinatown van Rome en ik ben blij dat ik hier niet alleen over straat hoef 's nachts ;-) In onze kamer staan vier (waardeloze) bedden gepropt en onze eerste ingeving was om direct weer te vertrekken.. Maar het was laat (11 uur zo ongeveer) en we dachten niet dat we iets anders zouden kunnen vinden.. Dus hebben we maar besloten om te blijven en uiteindelijk is het zo slecht nog niet. Oke, mijn bed lijkt meer op een burrito dan een bed, maar ik kan slapen. En de dame die hier werkt (spreekt geen woord Engels of Italiaans, alleen maar Chinees) is heel vriendelijk, kwam ons een fles water brengen en heeft ons wegwijs gemaakt naar de douche en dergelijke. Uiteindelijk toch nog prima geslapen, vooral omdat ik uitgeput was van de voorgaande dagen.
Vandaag zijn we de hele dag in Rome aan het dwalen geweest. In eerste instantie wilden we weer met een gratis tour mee, maar we hebben een half uur gezocht en niemand kwam opdagen.. Beetje jammer. Uiteindelijk zijn we zelf maar gaan lopen (Spaanse trappen, Fontano di Trevi) en puur toevallig kwamen we twee Amerikaanse mensen tegen die we de dag ervoor tijdens onze tour hadden leren kennen. Allebei al wat ouder dan wij (zeker in de 60), maar ontzettend lieve mensen. Zij waren met een cruise onderweg en waren toevallig deze twee dagen in dezelfde steden als wij. Heel erg leuk dat we ze nu weer tegen kwamen, we hadden namelijk afgesproken dat we samen weer met de tour mee zouden gaan. Het bleek dat zij de tour wel hadden gevolgd maar dat het erg slecht was, dus we hadden niks gemist. Na een poosje met ze te hebben gebabbeld werden we uitgenodigd om bij de vrouw thuis eens op bezoek te komen. In Florida! Oh mijn god, ze was nog 100% serieus ook! We hebben telefoonnummers uitgewisseld en we gaan dit zeker warm houden, zou echt heel gaaf zijn als we dit in de toekomst ook daadwerkelijk kunnen doen.. Uiteindelijk hebben we, na nog even gebabbeld te hebben, afscheid genomen en onze weg vervolgd.
Ik had via Facebook contact gehad met een jongen die we tijdens een van onze Erasmus trips in Boedapest (hij was daar op Erasmus) hadden leren kennen. Hij woont vlak bij Rome en ik had hem gevraagd of hij het leuk vond om vandaag af te spreken en dat vond hij wel wat. Uiteindelijk zijn we dus met zijn vijven wezen lunchen en de rest van de dag hebben we met zijn vijfjes doorgebracht. We hebben een hoop van de bezienswaardigheden gezien en van de meeste weet ik de naam niet eens (meer), maar we zijn nergens naar binnen gegaan. Om meerdere redenen: 1, Het was overal ontzettend druk met dus gigantische wachtrijen. 2, Het is overal hartstikke duur. 3, Alle anderen zijn al vaker in Rome geweest en zijn overal al binnen geweest en willen niet nog een keer een hoop geld hier aan uitgeven en ik vind het niet erg om niet perse overal naar binnen te gaan. 4, Het was ontzettend warm en met de drukte hebben we er geen van allen veel zin in om als een potje pieren op elkaar gestampt te lopen. Dus, we hebben ons prima vermaakt met alles van buiten af te zien en door de stad heen te dwalen.
Morgen hebben we onze laatste dag alweer in Rome en we willen proberen om met (een andere) tour mee te lopen 's ochtends. Daarna weet ik niet wat het plan is, maar waarschijnlijk lunchen en daarna richting de bus. Om 4 uur gaat onze bus naar Siena waar we de auto oppikken en vervolgens doorrijden naar Florence. Voor nu duik ik dus lekker mijn bedje in, morgen zal weer een drukke en lange dag worden..
Mocht je tips hebben voor onze Italië trip, laat dan vooral even een reactie achter!
Tot de volgende keer :-)
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
