Leren, leren, leren

Op het moment is het hier in Portoroz vooral erg rustig. Dat komt voornamelijk omdat ik mij de afgelopen weken praktisch in de hostel heb opgesloten om voor mijn tentamens te leren. Toch blijft het hier, ondanks dat ik nu volop in mijn tentamens zit, ideaal: ik heb het 3,5 maand rustig gehad om nu vervolgens even een paar weken te knallen en daarna begint het rustige leventje weer. Rustig wat school betreft dan... Ik moet namelijk eerlijk zeggen dat ik mijn wekelijkse trips begin te missen, maar dat gaat straks weer helemaal goed komen.

Eerst een update over mijn tentamens: tot nu toe heb ik er 2 gehad waarvan ik de uitslag terug heb gehad. Entrepreneurship (een 8) en Italiaans (een 8). Daarnaast heb ik inmiddels 4 deeltentamens statistiek gemaakt daarvoor sta ik nog steeds op 80% (dus een 8) en morgen moet ik mijn laatste deeltentamen maken. Ik heb Event Management en Sloveens gemaakt, voor beiden moet ik mijn cijfers nog terug krijgen. Ik heb twee rapporten moeten schrijven, voor Strategic Management en voor Service Quality Management, ook daarvan heb ik nog geen uitslag terug gehad. Nu heb ik vrijdag nog een tentamen Safety & Security en op dezelfde dag mijn mondeling Sloveens (HELP) en dan zit het er (als ik alles in 1 keer haal) op! Dan heb ik vervolgens 3 weken echt vakantie, heerlijk!

We hebben ook weinig kans om iets te moeten herren, we zijn namelijk alweer volop trips aan het plannen.. Aanstaande vrijdag vertrekken we met een groep van 10 man naar Maribor om daar een weekend door te brengen. Er is een ski wedstrijd, als ik het goed heb begrepen (reuze)slalom. Normaal gesproken niet helemaal mijn ding, maar lijkt me leuk om eens mee te maken. Daarnaast wil ik gewoon heel erg graag een keer naar Maribor, omdat ik daar tot nu toe nog niet ben geweest. Dus we gaan een heel weekend, zodat we ook de stad kunnen verkennen. Op zondag komen we weer terug.

Vervolgens heb ik één dag rust en gaan we dinsdag naar het carnaval in Venetië. We hebben besloten om maar één dag te gaan, omdat de hotels/hostels/campings en noem maar op óf allemaal vol zitten óf minstens 3 keer zo duur zijn als normaal. We rijden dus 's ochtends vroeg heen en na de hele dag daar door te hebben gebracht 's avonds weer terug. Of beter gezegd: Ik rijd heen en weer terug. Het grote voordeel aan de enige met een rijbewijs zijn... Maakt me ook niet zoveel uit, ik vind het wel leuk om te rijden. Zolang mijn copiloot (Pablo) zich netjes aan zijn navigatie- en dj taken houdt komt het helemaal goed.

Vervolgens weer een paar dagen niks op de planning en dan vertrekken we zaterdag op een Balkan-roadtrip met zijn vijven. De landen die op de planning staan: Slovenië, Kroatië, Servië, Montenegro en Bosnië. Om eerlijk te zijn heb ik me behoorlijk buiten de planning gehouden omdat ik alleen maar met mijn tentamens bezig ben. Waar we exact heengaan is dus een verrassing voor me, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het helemaal leuk word. We zijn sowieso een week op pad en daarna hebben we nog niks gepland. Dus ik moet nog even op onderzoek uit wat ik in de laatste vrije week wil doen. Pablo is die week naar Londen, de rotzak ;-)

Sinds oud&nieuw heb ik natuurlijk nog wel het één en ander gedaan naast leren, ik ben nog altijd mezelf en kan geen 24 uur per dag leren. Alleen hebben we geen grote spectaculaire trips gemaakt. Ik ben één keer samen met Pablo, Miguel en Ömer een dagje naar Rijeka (Kroatië) geweest. Dat was omdat het Miguel zijn laatste vrije dag hier was voordat hij terug zou gaan naar Spanje. We hebben een aantal verjaardagen gehad die uiteraard met een leuk feestje gevierd moesten worden, hier of in Koper. We hebben een surprise- afscheidsfeestje gegeven voor Miguel in de hostel. En daarnaast gaan we heel regelmatig gewoon een stuk lopen hier in Portoroz. Het weer is best goed, het is koud maar wel droog, prima om een lekker stuk te lopen. En een welkome afwisseling van al het leren.

Het afscheid van Miguel afgelopen vrijdag viel me best zwaar. Hoewel ik hem helemaal niet super vaak heb gezien, 9 van de 10 keer moest hij werken, is hij toch wel echt een maatje van me geworden. Meestal zagen we elkaar in de hostel, als we gingen zwemmen of een enkele keer als we een feestje hadden. Maar hij moest iedere morgen om 5 uur beginnen met werken dus vaak wilde hij het 's avonds (nogal logisch) niet al te laat maken. Toch spraken we elkaar wel vrijwel iedere dag via whatsapp of messenger en de keren dat we elkaar zagen was het gewoon hartstikke leuk en gezellig. Samen koken (Hij is kok, moesten we toch een beetje gebruik van maken..), films kijken of gewoon lekker kletsen. Wat af en toe tot leuke situaties kon leiden: zijn Engels is niet erg goed dus soms begreep hij er geen snars van en moest ik met handen en voeten uitleggen wat ik bedoelde. Of hij wist zich niet uit te drukken in het Engels waardoor ik hem zag vechten om uit te leggen waar hij het over had. Maar steeds kwam het goed en zijn Engels (en mijn Spaans..) is er ontzettend op vooruit gegaan! Samen met Pablo heb ik hem iedere keer geholpen met zijn sollicitaties: CV maken, sollicitatie schrijven, voorbereiden op Skype interviews, mailwisseling met (potentiële) werkgevers. Miguel schreef wat hij wilde in het Spaans, Pablo deed de vertaling naar Engels en ik maakte er een kloppend verhaal van. Uiteraard wel allemaal samen, hij moet het nu toch ook zelf gaan doen.. Maar het heeft wel geholpen! Per 1 maart gaat hij een jaar op Malta werken! Ik ga uiteraard een keer bij hem langs, maar waarschijnlijk pas in de herfstvakantie..

Miguel was de eerste die vertrok. Gisteren zijn de Portugezen (uit Koper) vertrokken. En in de komende week/weken vertrekt bijna de volledige rest van de groep. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er geen bal aan vind dat iedereen weg gaat, we hadden zo'n ontzettend leuke groep en het is maar afwachten wat we er voor terug krijgen. Maar, ik ben niet alleen, gelukkig heb ik "mijn" drie jongens nog hier voor het komende semester! Dus aan de andere kant maakt het niet zoveel uit "wat" er voor terug komt ;-) Nee dat is maar gekheid, natuurlijk wil ik weer een leuke nieuwe groep terug hebben. We gaan het meemaken..

Gisteren heb ik een beetje last gehad van studie ontwijkend gedrag. Zaterdag zijn Pablo en ik samen de hele dag aan onze rapporten aan het schrijven geweest. En met resultaat, aan het eind van de dag waren we allebei klaar en mochten we (van onszelf) relaxen op een feestje in Koper. Daarvan kwamen we zondagmorgen om 6 uur weer thuis dus die hele dag heb ik weinig zin gehad om te leren. Hoewel we wel samen bezig zijn geweest om Pablo voor te bereiden op zijn Engels tentamen van vandaag. Op het moment dat ik dit schrijf is hij dat aan het maken en ik voel me er zelfs een beetje nerveus voor, zo zenuwachtig was hij! Nu is het, na een dag mijn kop in het zand te hebben gestoken, weer tijd om te leren. Nog één week, ik kan dit!

Tot snel allemaal!

Liefs

Ps. Frank: We hebben hier sinds deze week een nieuw huisdier en iedere keer als ik hem hoor moet ik aan een bepaald liedje denken.. "Duifies, duifies..."