Gekkenhuis...

Jeetje wat begint het moeilijk te worden om terug te halen wat we allemaal gedaan hebben.. Ik merk echt dat ik moet zorgen dat ik regelmatiger wat schrijf, want ik begin dingen kwijt te raken, we doen ook zo ontzettend veel hier! Maar goed, waar waren we gebleven. 3 Oktober was mijn laatste verslag, dus we hebben wat in te halen.. Bereid je voor op een lang verhaal ;-)

Allereerst moet ik jullie natuurlijk vertellen over het fantastische feest in Koper. Kan ik heel duidelijk over zijn: niet mijn ding. Één of ander "underground" gebeuren met een hoop rare mensen en muziek die niet bepaald mijn stijl was. Gelukkig waren we met onze eigen groep waardoor we het gewoon heel gezellig hebben gemaakt, maar de plaats is wat mij betreft niet echt voor herhaling vatbaar. En gelukkig dacht de meerderheid daar hetzelfde over, niet meer naartoe gaan dus :-)

Zondag ochtend hebben we niet meer gedaan dan uitslapen en wat boodschapjes halen. 's Middags was er een voetbalwedstrijd op tv die onze Roemenen wilden zien (Roemeen en groot fan van Duitsland, waar gaat het mis...) dus hebben wij ons opgeofferd om mee te kijken. Het kwam er op neer dat wij (hoe vrouwelijk) vooral door de wedstrijd heen zaten te kletsen, maar gelukkig vonden ze dat niet erg. En gelukkig won "hun" cluppie en was de sfeer ook na de wedstrijd nog gezellig ;-) Vervolgens kwam de vraag of we ook mee zouden gaan naar een wedstrijd van het nationaal team van Slovenië tegen (ik geloof) Letland. uuuhhhhh..... Geen commentaar :-) En dat was duidelijk genoeg. 's Avonds zijn we nog naar een ander café geweest, met een pooltafel, tafelvoetbal en airhockey. En wat blijkt, samen met Pablo (een van onze Spanjaarden) ben ik de meester in tafelvoetbal ;-)

Maandag was het dan eindelijk zover: school ging beginnen! Dat had inmiddels wel lang genoeg geduurd :-) Om 9.40 zouden we beginnen met Italiaans. Maar na een laatste blik op het rooster bleek de Italiaanse les te zijn verdwenen. Dat betekende: Nog een dagje vrij. Toch ook niet vervelend.. Uiteindelijk ben ik toch een poos op school geweest. Ik ging alleen naar binnen om een pakketje op te halen, maar werd meteen gearresteerd door één van mijn docenten. Het blijkt dat ik een vak met maar één andere klasgenoot heb, en daardoor krijgen wij dus een soort privé les. Het komt er meer op neer dat wij samen aan zelfstudie doen en af en toe wat met de docent bespreken. Ook nog eens een van de makkelijkste vakken: Research methodology and statistics (HELP).

's Middags zijn we met de hele groep wezen eten en daarna wilden we naar de zoutvlakten, vlakbij Portoroz. De meesten gingen lopen, maar dat zou ongeveer een uur duren. En ik zou mezelf niet zijn als ik niet met de auto was gegaan, dus je raadt het al... Uiteraard reed Nina mee en ook de Spanjaarden maakten van deze gelegenheid graag gebruik. Zij waren er lopend al een keer geweest, dus zij konden wel navigeren. Een ding waren we echter vergeten: je kunt met de auto niet iedere weg rijden waar je kan lopen. Uiteindelijk zijn we dus via smalle, steile kronkelweggetjes helemaal binnendoor gereden en aangekomen bij de zoutvlaktes (waar bleek dat we ook gewoon de hoofdweg hadden kunnen volgen). De auto geparkeerd, en daar was ook de andere groep al (wat nou, een uur lopen...) Vanaf de auto zijn we weer een heel eind terug gelopen in de richting waar we vandaan kwamen, in de hete zon. Na 3 kwartier waren we nog steeds aan het lopen (waar we net gereden hadden en dus straks ook weer langs terug zouden moeten rijden) en waren we nog niet op plaats van bestemming, dus besloten Pablo en ik terug te lopen om de auto op te halen. Bleek een goede keuze, want in de tussentijd was de rest van de groep aangekomen op plaats van bestemming en bleek alles dicht te zijn (openingstijden opzoeken op Internet is blijkbaar niet zo standaard als ik dacht). Wij hebben Sergi en Nina opgehaald en hebben de rest van de middag maar doorgebracht in het mooie Izola. Wat is het daar prachtig, lekker rustig, heerlijk Italiaans sfeertje. Ik hou er van!

Wederom: Dinsdag was het dan eindelijk zover: school zou beginnen! We hebben één les event management gehad, en nog niet eens echt les.. Het was meer een introductie, om te weten wat we kunnen verwachten. Het allerleukst aan de les was het feit dat er begin November een reis naar Londen op de planning staat voor de reguliere studenten, mochten we dit leuk vinden dan mogen wij ook mee! Nina en ik waren gelijk enthousiast, het is ook echt een heel leuk programma: één dag bezoeken aan diverse hotels en attracties, één dag bezoek aan de University of Greenwich en een dag naar WTM. Echt gaaf. En, Nina en ik mogen mee! Jippie :-)

's Avonds hadden we een international evening, waarin onze tutors ons wat meer vertelden over Slovenië en daarnaast wat typisch Sloveense gerechten voor ons hadden gemaakt. Erg gezellig. De avond is verder gegaan in Turisticafe (op school zelf) en daarna voortgezet in Newscafe. Ik kan er wel aan wennen.

De volgende dag hadden we onze eerste les Italiaans voor beginners, en je kunt wel zeggen dat het voor beginners is. De hele lest bestond uit: Mi Chiamo Marin, Mi piacce viaggiare é guardara la t.v. (mijn naam is Marin en ik houd van reizen en tv kijken). Iedereen uit de groep moest dit zeggen, daarna zijn naam spellen en we hebben 5 minuten het alfabet geoefend en toen waren we klaar. Ik hoop toch wel dat er wat meer diepte in gaat komen, anders gaat het snel vervelen ben ik bang... 's Middags zijn we (alweer) met zijn allen wat wezen eten en daarna lekker naar huis gegaan. Nina zit tegenwoordig bij de roeiclub dus ik had een paar uurtjes alleen thuis. En niet omdat Nina geen leuke huisgenoot is, maar soms is even wat tijd alleen best lekker :-) 's Avonds hebben we een filmavondje gehouden met zijn 8en bij een van ons thuis, die helemaal bovenop de heuvel/berg woont. En laat ik nou net op dat moment helemaal onderaan de heuvel zitten wanneer we daar naartoe gaan! Afijn, zoals iedere keer kwam ik met mijn tong op mijn enkels en een hoofd als een aardbei boven, maar ik was er. Tegen de tijd dat ik naar huis mag hoop ik huppelend naar boven te gaan!

Donderdag hadden we alweer vrij, dus gingen we met zijn vijven (de Roemenen: Andrei en Mircea, 1 van de Spanjaarden: Pablo, en Nina en ik) naar "Skocjanske Jame", weer een nieuwe grot. En jeetje, wat was deze indrukwekkend! Veel mooier en grootser dan de Postojna Caves waar Nina en ik eerder zijn geweest. Helaas mochten we hier binnen geen foto's maken en de stiekeme foto's die we tóch gemaakt hebben zijn zo'n beetje allemaal mislukt, dus als je het wilt zien moet je er zelf naar toe. Het is wel een echte aanrader, maar zorg wel dat je ongeveer een half jaar van tevoren begint met trainen... Wat een trappen en wat een klimwerk! Mijn hemel, tegen de tijd dat we 2,5 uur door de grot hadden gebanjerd, naar de uitgang waren geklauterd en uiteindelijk naar het uitkijkpunt waren geklommen dacht ik werkelijk waar dat ik ter plaatse dood neer zou vallen. Maar ik heb het overleefd :-) Het was het wel 300% waard, want het was ontzettend mooi! 's Middags geluncht in Koper en 's avonds hebben Andrei en Mircea bij ons voetbal gekeken (omdat hun eigen wifi nog slechter is dan die van ons).

Vrijdag had ik mijn allereerste Sloveense les. Het begon pas 's middags om 3 uur, maar samen met Pablo ben ik al eerder met de bus naar Koper gegaan om daar wat rond te wandelen. Er zou één of andere "partybus" zijn van een radiozender, maar daar was geen mens te vinden (behalve de mensen van de radiozender) dus daar waren we snel op uitgekeken. Uiteindelijk is ook Sergi bij ons aangesloten en zijn we met zijn drieën naar de Sloveense les gegaan. Er stond een les van ruim 3 uur op de planning, maar wij verwachtten dat het nooit 3 uur zou duren. Helemaal mis! We zijn 3 volle uren door gegaan en hoe.. Jeetje wat is het een moeilijke taal, na 3 uur stampen had ik barstende koppijn en wist ik alleen nog maar hoe ik iemand moet begroeten, vragen hoe het gaat, wat voor opleiding diegene doet en vragen naar iemands telefoonnummer, adres en e-mailadres. Dit gaat nog een hele uitdaging worden.. Gelukkig was ik niet de enige die er moeite mee had, ook Pablo en Sergi vonden het lastig en de docente zei dat dat normaal was voor mensen uit de westerse landen.. Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat.

Zaterdag (gisteren dus) zouden we eigenlijk met zijn tienen naar Bled gaan, daar het een en ander bekijken en 's avonds naar een ijshockeywedstrijd gaan, maar helaas regende het daar. Een van de bezienswaardigheden waar we graag naar toe wilden blijkt gevaarlijk te zijn met regen omdat het er erg glad wordt. Aangezien er in het verleden daardoor al veel ongelukken zijn gebeurd hebben we maar besloten om deze trip wat verder op te schuiven.. Uiteindelijk zijn we naar Trieste gegaan, je kunt je waarschijnlijk voorstellen hoe enthousiast ik daarover was na mijn vorige bezoek... Maar wat bleek, als je weet waar je naartoe moet is het stiekem toch best een heel leuke stad!

We zijn naar een kasteel geweest net buiten Trieste, Miramare. Erg leuk om te zien, maar vrij prijzig om naar binnen te gaan dus dat hebben we helaas niet gedaan. Buiten hebben we een aantal leuke foto's kunnen maken, die ik later pas krijg omdat we onze eigen paparazzi bij ons hadden. De zus van Martina studeert fotografie dus ik ben heel benieuwd naar het resultaat! 's Avonds zijn we weer in de kroeg met de pooltafel beland, dezelfde waar we vorige week zijn geweest. Geweldige avond gehad, door te proberen elkaar liedjes te leren in ieders eigen taal. Dit keer waren het Sloveense en Spaanse liedjes, ik blijk een geweldig talent te hebben: ik kan geen enkel Spaans woord fatsoenlijk uitspreken! Pablo heeft zich helemaal krom gelachen om mijn uitspraak, en uiteindelijk de hoop maar opgegeven. (Ik heb me dus voorgenomen dat mijn idee om ooit een Spaanse cursus te volgen ook daadwerkelijk uit te gaan voeren, maar dan wel in Spanje :-) ) Aan de andere kant hebben wij ontzettend hard gelachen om zijn Sloveense uitspraak, volgens Martina (en zij is Sloveens) lijkt het er in de verste verte niet op..

Nog een leuk feitje: 19 en 20 oktober gaan Sergi, Pablo, Nina en ik met school naar Milaan! Er is een trip voor de reguliere studenten naar een expo daar, en wij mochten ook mee. Uiteraard zijn we van de partij! Verder staat er nog op de planning (nog niet bekend wanneer) een weekend Ljubljana en een weekend Venetië. Ik vind het allemaal helemaal fantastisch :-)

Gisteren hebben we overigens een voorproefje gehad van het weer voor de komende maanden. Iedere local zei al dat het niet echt koud word, maar dat het vooral hard gaat waaien. Nou, dat hebben we gisteren gemerkt! En dan was dit volgens Martina nog de "milde" variant. In Nederland zou met dit weer absoluut gelijk code rood worden afgegeven, het advies zou uitgaan om ramen en deuren gesloten te houden en uiteraard zou er geen enkele trein meer volgens planning rijden. Natuurlijk overdrijf ik hier een heel klein beetje, maar ik dacht dat we weggeblazen zouden worden met mijn Blueberry pimp! Ik heb wel gemerkt dat ik op zoek moet naar een andere jas, want mijn windjackje is niet warm genoeg en mijn dikke winterjas gaat waarschijnlijk teveel van het goede worden. Een plusje bij de zoektocht: koffiepads en een goede jas!

Aankomende week hebben we, als het goed is, wat meer les dan afgelopen week. Ik ben heel erg benieuwd en heb er ook absoluut zin in om eindelijk eens echt te gaan beginnen! Ik ben straks zo verwend dat ik in Breda niet meer mee kan komen met het tempo en de hoeveelheid..

Voor nu ga ik me maar eens klaarmaken om me in de wind te wagen. We hebben vanmiddag een koffiedate met Martina bij onze nieuwe favoriete plaats, Cacao!

Tot snel, ik zal mijn best doen om volgende keer wat eerder een update te schrijven!

xx