Afscheid, Nederland en een nieuwe groep

Daar zijn we dan, de overige twee weken van mijn "verloren" maand.
Na terugkomst van de roadtrip, was zondag (Valentijnsdag) de laatste dag van Dani en Garbi in Slovenië. De volgende dag zouden ze 's ochtends vroeg terug naar Spanje vliegen. Dus, die hele dag hebben we met zijn allen doorgebracht. Eerst wezen lunchen hier in Portoroz, door naar Cacao en daarna met de spullen terug naar Koper. De laatste nacht zouden ze bij Heidi slapen, omdat ze geen eigen plek meer hadden: die hadden ze in verband met de roadtrip al een week eerder verlaten. In Koper zijn we ook nog wat wezen drinken met de hele club en 's avonds bij een soort rock café wezen eten. Daarna nog een poos bij Heidi thuis gezeten, maar toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Lastig, maar aangezien we na het tweede semester nog naar ze toe gaan viel het minder zwaar dan ik dacht.

Maandag ben ik samen met Pablo, Ömer en Valentin naar Bled geweest. Dit waren de laatste paar dagen van Ömer in Portoroz en hij was nog nooit naar Bled geweest maar wilde er ontzettend graag met ons naartoe. Hij had gevraagd of we met de club van de hostel konden gaan als soort afscheidstrip. Eigenlijk zou Sergi dus ook mee gaan maar die haakte op het laatste moment, om de een of andere reden, af. Dus waren we met zijn viertjes over en het was helemaal prima. We hebben lekker om het meer gelopen, de weg omhoog naar het kasteel beklommen, veel foto's gemaakt en vooral veel gekletst. Heerlijk, maar aan de andere kant helemaal niet leuk omdat ik me steeds besefte dat dit echt de laatste dagen waren die ik met Ömer door kon brengen...

Dinsdag ben ik ook de hele dag met Ömer op stap geweest. We zijn bij ons favoriete Chinese restaurant wezen eten in Koper, veel mensen bezocht van wie hij afscheid wilde nemen en hebben lekker een filmpje gekeken in de hostel samen met Pablo. 's Avonds zijn Pablo en ik wezen zwemmen en toen we terug kwamen heeft Ömer voor ons gekookt, zo ontzettend lief. Daarna hebben we nog een hele tijd in de keuken met elkaar zitten praten en vooral het feit dat hij de volgende ochtend naar huis zou gaan genegeerd. Gewoon een heerlijke avond gehad, ontzettend gezellig, veel gelachen en gepraat. Maar uiteindelijk was het toch tijd om ook nog een keer te gaan slapen.

De volgende dag zijn Ömer, Valentin, Alessandra en ik nog een laatste keer bij Alan Ford wezen lunchen. Pablo kon niet mee omdat hij naar Trieste moest om zijn vliegtuig naar London te halen. Die heb ik dus met de auto bij de bushalte afgezet en daar heeft hij afscheid genomen van Ömer. Heidi en Sergi kwamen na de lunch nog net op tijd aan om afscheid te nemen van Ömer. Ik heb hem vervolgens met mijn auto naar het vliegveld in Ljubljana gebracht, lekker nog een uur samen in de auto doorgebracht. We hebben afgesproken dat we elkaar absoluut nog een keer op gaan zoeken, ik naar Turkije en hij naar Nederland. Maar hij is nu wel echt naar huis toe en ik vind het helemaal niet leuk! Een van mijn twee maatjes weg... Ik mis hem echt maar spreek hem gelukkig nog iedere dag :-)

De volgende dag zou ik zelf naar Nederland vliegen, lekker een weekje op vakantie in eigen land! Natuurlijk om mijn familie en vrienden en iedereen weer even te zien en heerlijk om eventjes thuis te zijn. Maar ook omdat iedereen uit Portoroz zo'n beetje weg was, voornamelijk Ömer en Pablo, en ik toch nog lekker een weekje vakantie had van school :-) Ik ben met de auto naar Venetië gereden en vervolgens met het vliegtuig naar Eindhoven, waar paps en mams me op kwamen halen :-) Die eerste avond even een hapje wezen eten en daarna lekker thuis bij de poesjes op de bank gehangen en redelijk op tijd mijn bedje in gegaan.

De volgende dag bij een van mijn favoriete winkels in Nederland langs geweest: Bever. Mijn Gopro was aan wat nieuwe onderdelen toe en ikzelf vond dat ik nieuwe schoenen nodig had :-) 's Middags lekker op de koffie geweest bij mijn tante en 's avonds naar Breda om lekker bij te kletsen met twee vriendinnetjes, die ook nog eens prachtige tekeningen voor me gemaakt hadden, haha! Zaterdag het boodschappenrondje weer eens met mams gemaakt, ook dat was al veel te lang gelelden en het is gek hoe goed zoiets normaals kan voelen als je even terug bent! 's Middags lekker een stuk wezen lopen met paps en ook is mijn zus nog langs geweest. 's avonds zijn we lekker patatjes wezen eten, ook dat was wel een poos geleden! Uiteraard kennen ze hier wel patat, maar niet zoals wij het in Nederland eten! Even denken, zondag zijn we bij opa langs geweest, ik ben altijd blij als ik hem weer zie! Gelukkig ging het goed met hem en hebben we lekker kunnen kletsen.. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en een beetje films gekeken thuis.

Maandag had ik kaartjes gekocht voor het Anne Frank huis in Amsterdam, daar zou ik samen met paps en mams naartoe gaan. We waren er geen van allen ooit eerder geweest. Maar om nou alleen daarvoor naar Amsterdam te gaan is ook wat veel, dus hadden we besloten om ook naar het Rijksmuseum te gaan. Rond de middag waren we in de stad, even een hapje gegeten en daarna naar het Rijksmuseum gelopen. Ik was er al eens eerder geweest, met school toen ik nog op de middelbare school zat. Dat is inmiddels wel een poosje geleden ;-) Toch weer indrukwekkend en we hebben (helaas) lang niet alles kunnen zien.. Om 5 uur werden we zo ongeveer het museum uitgeschopt: sluitingstijd. Dus naar buiten, in de tijd tussen de twee musea weer wat wezen eten en daarna door naar het Anne Frank huis. Ik had het geboekt met een introductie programma van een half uur, en ik kan dat iedereen aanraden! Je krijgt op die manier toch weer wat meer informatie dan wanneer je op eigen houtje door het museum slentert. Ik heb ook het dagboek gelezen en daar had ik natuurlijk ook al een hoop kennis uit gehaald. Maar toch, niks kan je vertellen hoe het is om daar daadwerkelijk te lopen. Onvoorstelbaar! En toch hadden wij het er steeds over dat er genoeg mensen zijn geweest die er in die tijd slechter bij hebben gezeten. Wat natuurlijk niks verandert aan het feit dat het vreselijk was.. Ik vond het erg indrukwekkend om het, na alle verhalen, nu eens met eigen ogen te zien.... Na het Anne Frank huis zijn we richting station terug gelopen en weer naar huis gegaan.

Dinsdag ochtend eerst even gezellig bij mijn nichtje en de kids langs geweest, altijd leuk! Het is gek om te merken dat je pas echt beseft hoeveel je iemand gemist hebt als je ze weer ziet. En dat gaat eerlijk gezegd voor iedereen op die ik in deze week weer gezien heb, hoe kort of lang ook. Ik weet dat het heel gek klinkt om dit zo te zeggen, omdat het waarschijnlijk overkomt alsof ik niemand mis als ik hier ben.. Maar zo is het niet, ik weet gewoon niet goed hoe ik het uit moet leggen. Dinsdagmiddag had ik op mijn oude werk afgesproken met een aantal van mijn favoriete oud-collega's voor een borrel. Ook dat was echt heel erg gezellig, en heerlijk als vanouds. Ook dat is heerlijk om te merken, dat het niet uitmaakt hoe lang je elkaar niet gezien hebt maar dat het, op het moment dat je weer bij elkaar bent, weer exact hetzelfde is als het altijd is geweest. Heerlijke middag en avond geweest en als afsluiter lekker even wezen eten..

Woensdag was alweer mijn laatste volledige dagje in Nederland! Ik ben dus lekker even de stad in geweest met mams en 's middags nog eventjes bij opa langs gegaan. 's Avonds zijn we lekker met mijn zus en zwager uit eten geweest voor haar verjaardag: Nog bedankt zussie!! Donderdagochtend ben ik gauw nog eventjes bij mijn tante langs geweest, dat had ik aan mijn neefje en nichtje beloofd. De laatste keer dat ik ze in voorlopig 2 maanden kon zien.. Het was echt maar een bliksembezoekje want om half 12 moest ik alweer naar het vliegveld vertrekken. Om 3 uur zou mijn vlucht gaan en ik ben altijd maar liever te vroeg dan te laat daar.... En toen zat mijn week thuis er dus alweer op: werkelijk voorbij gevlogen! Maar dat heeft uiteraard ook te maken met het feit dat ik veel gedaan heb en dat het natuurlijk gewoon hartstikke leuk was!

Om 5 uur kwam ik weer aan in Venetië, mijn autootje opgezocht (hij stond er nog en was nog helemaal heel, joepie!) en weer naar Portoroz geknord. Dat voelde toch ook wel weer als thuiskomen hoor.. Maar aan de andere kant ook wel weer vreemd: Het hele hostel zit vol met nieuwe mensen! Of, er zijn 5 nieuwe mensen bijgekomen, allemaal studenten! Dus het is echt totaal anders nu! We hebben een meid uit spanje, net zo oud als ik. Elif en Simge uit Turkije en Fabián uit Tsjechië. Waar ik dus het vorige semester de enige meid was, zijn er nu 3 bijgekomen! Helemaal leuk, maar ook wel eventjes wennen ;-)

's Avonds hadden we in Koper een welkomstfeestje voor de nieuwe studenten waar ik naartoe ben geweest. We waren eerst bij iemand thuis, en daar ben ik wel eens vaker geweest in het eerste semester. Maar nu kwam ik binnen en kende ik helemaal niemand! Bizar... Maar, een kwestie van leren kennen uiteraard, dat was het vorige half jaar niet anders. Nu is het alleen gek om de bekenden van eerst niet meer te zien maar alleen maar vreemden! Ik heb die eerste avond lang niet iedereen leren kennen, maar toch al wel een heleboel leuke nieuwe mensen gesproken :-) Er zijn onder anderen ook vier meiden uit België, kan ik toch stiekem af en toe nog een beetje Nederlands praten!

Vrijdag was in principe een rustig dagje, ik had niet echt iets op de planning staan.. Pablo zou echter die dag terug vliegen vanuit Londen, dus ik had bedacht om hem op het vliegveld op te gaan halen als verrassing. Dus, rond een uur of 3 richting het vliegveld in Trieste gereden, ik was liever te vroeg dan te laat.. Hij wist niet dat ik zou komen en stel dat hij vroeg is en ik laat, dan is hij al naar de bus toe voor ik de kans heb om hem te verrassen.. Dat idee... Uiteraard was ik dus veel te vroeg op het vliegveld en bleek zijn vlucht ook nog eens ruim een half uur vertraging te hebben, dus ik heb een behoorlijke poos zitten wachten. Maar zijn reactie was het dubbel en dwars waard, hij had het echt absoluut niet verwacht en keek zo mega verrast! Goed gelukt dus :-) Scheelde hem een hele reis in de bus, nu kon hij gewoon instappen en na een uurtje waren we in Portoroz. En het betekende dat hij 's avonds gewoon kon gaan sporten dus was hij nog gelukkiger!

Ikzelf heb besloten dat ik de 3 dagen in de week dat hij gaat sporten met hem meeloop naar Piran en dan met een omweg weer omhoog klauter naar de hostel, zodat ik hopelijk tegen de zomer niet meer op een tomaat lijk na een wandeling van 10 minuten... Tel daarbij 2 keer in de week zwemmen en iedere dag naar en van school lopen op en dan moet het helemaal goed gaan komen!

Gisteren hebben we echt een relax dagje gehad, het enige dat we gedaan hebben is wezen lunchen in Koper en even naar de Lidl voor de hoognodige boodschappen (zowel Pablo als ik hadden niks in huis aangezien we allebei een week weg waren geweest..) en daarna hebben we lekker lui in de hostel gehangen met zijn allen.

Vandaag ook niet zoveel gedaan, naast een wandeling van twee uur naar en door Piran met Pablo. Toen we weg gingen was het droog, maar uiteindelijk kwamen we terug in de stromende regen.. Helaas! Maar wel weer even lekker uitgewaaid en bijgekletst, ook belangrijk. Morgen gaan de lessen weer beginnen en stiekem heb ik daar toch ook wel weer zin in. Zoals het er nu uitziet gaan we alleen wel meer les hebben per week dan vorig semester, dat is dan wel weer jammer haha! Maar ach, ik heb weer een goed vooruitzicht: 4 dagen naar school en daarna ga ik lekker naar DISNEY! Helemaal zin in!

Tot de volgende keer!
Liefs