Boedapest!
Blijf op de hoogte en volg Marin
17 November 2015 | Hongarije, Boedapest
Momenteel zit ik helemaal bommetje vol met verhalen over de prachtige stad Boedapest en het geweldige weekend dat ik daar heb beleefd.. Maar ik moet netjes bij het begin beginnen, en we waren gebleven bij 9 november.
We hadden die hele dag vrij en dus heb ik lekker een dagje uitgerust. 's Avonds zijn we weer met een aantal naar de poolbar geweest en gewoon een beetje rondgehangen daar. Ik hoefde lekker een keer niet zelf te rijden dus ook dat was wel een keer een voordeel :-) Sergi kwam deze avond met het voorstel om met de groep uit Koper mee te gaan naar Boedapest het komende weekend. In eerste instantie waren we geen van allen erg enthousiast. Eigenlijk is het idee daardoor aan de kant geschoven en zijn er verder geen keuzes gemaakt.
De volgende dag hadden we vanaf half 9 tot half 5 les. Ik heb helaas nooit zoveel interessants over de lessen te vertellen: Het is les. De lessen zijn leuk. Meer weet ik niet te zeggen.. Om eerlijk te zijn is mijn favoriete vak event management, maar dat kan ook komen doordat mijn docent erg enthousiast is en ons bij heel veel dingen betrekt. Hij organiseert allerlei trips (zo was de reis naar Londen, die voor mij helaas niet door ging, ook één van zijn trips) en uitstapjes voor ons. Daardoor leren we het vak, maar op een totaal andere manier dan met onze neus in de boeken. Een hele leuke kerel die ook nog eens altijd heel schattig over zijn dochtertje verteld.
's Middags nadat ik was thuis gekomen kreeg ik een berichtje van één van de meiden uit Koper: Waarom ik niet mee ging naar Boedapest, ze had in Zagreb zo veel lol met me gehad. Dat zette me aan het denken en eigenlijk wilde ik Boedapest ook wel heel graag een keertje zien. Gelijk een berichtje aan de jongens gestuurd met wie ik het er de dag ervoor kort over gehad had: Sergi, Valentin en Pablo. Na niet al te veel moeite waren ze overgehaald en zouden we dus alsnog naar Boedapest gaan het komende weekend. Ik heb ook Nina gevraagd of ze mee wilde, maar zij zag het niet zo zitten aangezien ze het weekend erop ook al naar Praag gaat (en daar ga ik dan weer niet naartoe).
's Avonds zijn we met zijn 5en wezen zwemmen in een plekje naast Koper. De jongens hadden ontdekt dat studenten daar iedere dinsdag en donderdag GRATIS kunnen zwemmen. Helemaal goed, de enige sport die ik ook leuk vind om te doen. Nina ging ook mee en zodra we in de auto zaten besloot ze toch mee te willen naar Boedapest (dit zou dan dus met dezelfde groep zijn). Snel een berichtje gestuurd en ook dat was geregeld. Een van de meiden uit Koper zou een appartement boeken voor 15 man, dus ook dat moest goed komen.
Het zwemmen was ontzettend leuk. Geen bijzonder zwembad, gewoon een groot wedstrijdbad om baantjes te zwemmen, maar met een groepje is dat best vermakelijk. Naderhand waren we uitgenodigd voor een "feest" in Koper, maar nadat we daar waren aangekomen bleek dat niet echt bijzonder te zijn. Binnen een uur zijn we dus weer naar huis gegaan.
Nadat we terug zijn gekomen is Valentin nog met Nina en mij mee naar huis gekomen en hebben we tot laat zitten kletsen en muziek zitten luisteren.
De volgende dag hadden we pas laat les (hoe verrassend!?) dus dat was geen probleem. De enige les die ik die dag zou hebben was Italiaans. Toen ik echter wakker werd had ik een berichtje van Pablo (Die om 8 uur al Engels had gehad) dat Italiaans niet door zou gaan. Onverwachts weer een dagje vrij dus! Niet al te lang later kreeg ik een berichtje dat het appartement dat geboekt zou worden in Boedapest niet door ging, het was niet meer beschikbaar. Er was wel een ander gevonden, maar dat kostte bijna het dubbele dan het vorige. Geen optie dus. Uiteindelijk hebben Pablo en ik allebei 3 uur lang hostels zitten zoeken. Dit zelfde weekend was namelijk ook een groot festival in Boedapest: Erasmus Nation. We hadden kunnen verwachten dat er weinig plaats zou zijn. Na veel websites te hebben gezocht, tientallen mails te hebben verstuurd en mijn laptop meerdere malen te hebben vervloekt kreeg ik ein-de-lijk een email terug van één hostel dat ze nog plaats hadden voor 5 personen. Wat een opluchting! Snel gereserveerd dus, voordat het te laat zou zijn..
's Avonds hebben we met een aantal naar the Lion King 1 en 2 gekeken :-) Heerlijk dat dat hier gewoon kan en iedereen luidkeels in zijn eigen taal de liedjes mee zit te zingen. We kunnen allemaal even mooi zingen, je kunt je dus voorstellen hoe dat bij elkaar klinkt!
Donderdag weer les, met onder andere een presentatie over een Nederlandse ondernemer. In tegenstelling tot andere keren, was ik dit keer niet bepaald zenuwachtig. Uiteraard, toen ik voor de groep stond had ik last van kleffe handjes, maar het ging absoluut hartstikke goed. 's Avonds ben ik met Pablo en Valentin weer wezen zwemmen en daarna redelijk op tijd naar bed gegaan. Kort geskyped met het thuisfront, maar na fanatiek te hebben gezwommen vielen mijn ogen bijna dicht. Pablo zwemt veel op zijn universiteit in Spanje en had besloten om personal trainer te worden van Valentin en mij. En dat hebben we geweten, hij kan makkelijk solliciteren voor beul! Jeetje wat heb ik gezwommen en wat had ik een spierpijn de volgende dag!
Ook het beste moment voor spierpijn: 's ochtends hadden we eerst een rondleiding door het meest luxueuze hotel van Portoroz; hotel Kempinski. 5 sterrren "plus', ik wist niet eens dat het bestond. Maar serieus: wat een luxe! De duurste kamer die ze hebben, de "Presidential suite" kost grofweg zo'n 9700 euro. PER NACHT! Ik heb volgens mij ontzettend stom gekeken toen dat gezegd werd want de man die ons de rondleiding gaf moest behoorlijk lachen om mijn reactie. Echter waren de presentatie en de rondleiding wel ontzettend interessant, een kijkje achter de schermen bij de manager van evenementen en groepen. Er wordt zelfs over dingen nagedacht waar je als gast of bezoeker niet eens bij stil staat. Veel geleerd deze ochtend.
Om 12.30 waren we klaar in het hotel, en na kort met Valentin te hebben gesproken werd besloten dat we om 1 uur richting Boedapest zouden vertrekken. Hij maakte mij heel erg blij: ik zou namelijk niet hoeven te rijden. We zijn met zijn auto gegaan en hij heeft de hele weg (uiteraard met pauzes) gereden. Zelfs nadat ik had aangeboden dat ik ook wel een stuk zou kunnen rijden, als hij dat wilde. Maar nee, ik werd op de achterbank gefrommeld tussen de Spanjaarden, hij reed en Nina zat voorin om de navigatie te bedienen. Uiteindelijk zijn we van Portoroz, via Zagreb naar Boedapest gereden. Kijk even op google maps: niet de meest logische route. Maar afijn, wij lagen met zijn drieën achterin te slapen en hadden het te laat door om er wat van te zeggen. Om 8 uur kwamen we uiteindelijk in Boedapest aan, gezien het omrijden, eten halen en de pauzes die we hebben genomen hebben we het nog niet slecht gedaan.
Aangekomen bij de hostel, bleek dit een super gezellige accommodatie te zijn. We hadden 5 bedden op een slaapzaal voor 8 personen, maar 4 van de bedden stonden bovenop een soort vide. Tussen Nina en mij was riant veel ruimte over dus hebben we Valentins matras naar boven gesleept en heeft hij 3 nachten tussen ons in geslapen. Perfecte deal, want we hadden nu met zijn 3en een reusachtig bed. Niet lang na aankomst was het tijd om de stad te verkennen, we hadden afgesproken met de groep uit Koper die al eerder was aangekomen. We zijn van de ene naar de andere pub gegaan en uiteindelijk in een nachtclub beland. Uitermate geslaagde eerste avond met misschien 1 of 2 borreltjes te veel van het goede, maar ook dat moet af en toe kunnen.
De volgende dag hebben we een tour door de stad gedaan. 1 jongen van de Koper groep komt uit Boedapest en hij kon ons dus mooi rondleiden. Heeft 'ie ook prima gedaan, we hebben een heleboel gezien in 1 dag. We waren 's middags ook in een opera waar 's avonds een voorstelling bleek te spelen die voor studenten maar €1,- zou kosten. Nog nooit gezien, en voor die prijs kan je het bijna niet laten om het dan maar een keer te proberen. 's Avonds dus op naar een opera. Ik voelde me niet geheel op mijn gemak: iedereen liep in elegante avondkleding, wij liepen daar als typische studenten in onze jeans, gympen en met grote rugzakken. Maar niemand zei wat dus we konden gewoon aansluiten. Al snel bleek waarom de prijs maar 1 euro was: we konden geen bal van de opera zien. We konden luisteren, ondertitels meelezen en kijken naar de show op een scherm. Toch niet echt de ervaring die je zoekt. Maar al met al vond ik het best aardig, de zang was gelukkig niet heel zwaar en daardoor vond ik het best mooi. Maar we hadden ongelooflijke krampenstoeltjes, geen uitzicht en waren allemaal behoorlijk moe na de hele dag wandelen. Niet de beste combinatie. Om eerlijk te zijn was ik blij toen het was afgelopen, al denk ik dat ik daar anders over gedacht zou hebben als ik beter zicht zou hebben gehad. We hebben de avond uiteindelijk samen met de anderen afgesloten in een bar waar we de avond daarvoor ook waren geweest.
Zo rond 2 uur 's nachts kreeg iedereen het idee dat ze nog uit wilden gaan. Toen ik aangaf moe te zijn en liever mijn bed op zou zoeken om de volgende ochtend op tijd de stad te gaan verkennen werd ik voor gek verklaard. Ik moest feesten wat ik was nú in Boedapest. Maar om eerlijk te zijn: feesten kan ik overal, en Boedapest bewonderen in een andere stad dan Boedapest gaat best lastig. Gelukkig was Pablo het met mij eens en zijn we samen terug gegaan naar het hostel. Na allebei een douche te hebben genomen en de spullen voor de volgende ochtend klaar te hebben gelegd, hebben we besloten dat we om 10 uur op zouden staan en zo snel mogelijk zouden vertrekken zodat we de anderen konden laten slapen.
Zo gezegd, zo gedaan. Om kwart voor 10 schrok ik me rot doordat Pablo me wakker maakte om mijn wekker uit te zetten, zodat we de anderen niet zouden storen. Snel kleren aan geschoten, tandjes gepoetst en weg waren we. Eerst zijn we bij een theater in onze straat langs gegaan, we hadden namelijk gezien dat Mary Poppins zou spelen en daar wilden we graag naartoe. Helaas bleek dat deze alleen in December speelt, maar vanavond stond Spamalot op het programma. Geen idee wat het is, maar het zou maar zo rond de 5 euro per persoon kosten. Bedankt, we houden hem even in gedachten. Daarna zijn we naar de universiteit van Boedapest gegaan, ik heb namelijk het idee opgepakt om te proberen om volgend jaar weer het eerste semester op exchange te gaan en Boedapest is daarvoor één van mijn mogelijke keuzes. Even niet bij stil gestaan dat het zondag was, we konden binnen dus niks zien. Verder vooral meer rondgewandeld en van alles bezocht.
's Middags met de anderen geluncht en daarna weer afscheid genomen, zij zouden namelijk naar de "thermal baths" gaan en wij niet. We zijn uiteindelijk met een paar anderen, die ook niet naar de baden gingen, door de populairste winkelstraat gelopen, hebben een kerstmarkt bezocht (raar, zo voor 5 december, maar hier kennen ze dat natuurlijk niet), koffie gedronken bij Starbucks (Yay Boedapest! Starbucks op iedere hoek van iedere straat!) en hard rock café bezocht. Uiteindelijk moest zo ongeveer iedereen ergens heen, behalve Pablo, Marco (een Italiaan die in Boedapest is voor Erasmus) en ik. Marco heeft ons nog het een en ander laten zien en daarna wist hij wel een leuk plekje om naartoe te gaan. Daar aangekomen bleek het een chocobar te zijn. Laat hij nou net de twee grootse chocoladeverslaafden van de groep daar mee naartoe hebben genomen! Bingo! We hebben ons in kunnen houden en hebben het bij een Choco-banaan frappe kunnen houden, ik had namelijk de hele kaart wel kunnen bestellen. Niet bevorderlijk voor de kilo's of mijn portemonnee..
Na hier een uur rond te hebben gehangen, kregen we het idee in de kop om mee te doen aan het spel "escape game". Even zoeken op internet en de boeking was al snel gemaakt. Gewoon voor 8 personen geboekt, geen idee wie er mee zou willen maar 8 plaatsen krijgen we wel vol. Daarna was het tijd om te beslissen of we naar de musical zouden gaan of niet. Allebei zwaar fan van musicals hebben we maar besloten om de gok te wagen. Marco houdt niet van musicals en wilde graag naar huis omdat hij moe was en nog wat dingen voor school moest doen. Pablo en ik zijn dus met zijn tweetjes naar de musical gegaan en we hadden geen betere keuze kunnen maken. Wat een spektakel en wat heb ik genoten. Ook al was het in Hongaars (met ondertitels uiteraard) en begrepen we niet alles, ik heb meerdere keren hardop moeten lachen. Geweldige musical die ik echt nog een keer in het Nederlands of Engels moet zien! Naderhand voor het eerst van mijn leven bij KFC gegeten en daarna weer naar een pub geweest met de rest van de groep, die inmiddels ook terug was.
De volgende morgen hadden we antwoord voor de "escape room", we konden om 12 uur terecht. Uiteraard hebben we de 8 personen bij elkaar gekregen, maar voor het spel begon hadden we nog wat tijd te doden. Weer eens bij Starbucks langs, daarna wat rondgewandeld door een winkelcentrum en vervolgens op naar het spel. Voor degene die het niet kent: je wordt met een groep opgesloten in een kamer en hebt een uur om hieruit te ontsnappen. Niet door de deur met grof geweld in te beuken, maar door allerlei spellen en raadsels op te lossen. Wij hadden een kantoor van een overleden man die onderzoek had gedaan naar het oude Egypte en onze taak was om 12 artefacten te vinden om de deur open te maken. Ik ga niet in detail vertellen wat we allemaal hebben moeten doen, dan ben ik morgen nog aan het typen. Maar ik vond het ontzettend gaaf om te doen en heb het reuze naar mijn zin gehad. Je moet in eerste instantie even doorkrijgen hoe het werkt en hoe de samenwerking in de groep is, maar al snel heb je een ritme te pakken en gaat het als een speer. Uiteraard waren we dan ook binnen het uur buiten (53 minuten, close call....)
Als echte afsluiter zijn we bij een thai wezen eten en als toetje zijn we nog afscheid wezen nemen van de chocobar, maar dit keer met zijn 8en. Tegen 4 uur zijn we uiteindelijk weer met zijn 5en richting Portoroz vertrokken, nadat Marco beloofd had ons op te komen zoeken en wij beloofd hadden hem ooit op te zullen zoeken in Rome (wat een straf!). Onze goedkope trip is door de auto wat minder goedkoop geworden: we hadden een boete voor parkeren zonder te betalen (gelukkig maar zo'n 15 euro) en op de terugweg, 30 km voor de grens met Slovenië kregen we een bekeuring (50 euro) omdat we geen vignet hadden. We wisten geen van allen dat we die nodig zouden hebben... Gelukkig zijn de bedragen van bekeuringen hier ietsje anders dan in Nederland! Al met al is het een geweldige trip geweest, ik zou bijna zeggen mijn leukste tot nu toe.
Vandaag hebben we weer de hele dag les gehad en vanavond heb ik niet veel anders gedaan dan met mijn familie te skypen. Heerlijk avondje, soms kan je daar echt aan toe zijn als je zo ver weg zit. Als iemand een keertje wil skypen: roept u maar!
Liefs en tot snel!
xx
We hadden die hele dag vrij en dus heb ik lekker een dagje uitgerust. 's Avonds zijn we weer met een aantal naar de poolbar geweest en gewoon een beetje rondgehangen daar. Ik hoefde lekker een keer niet zelf te rijden dus ook dat was wel een keer een voordeel :-) Sergi kwam deze avond met het voorstel om met de groep uit Koper mee te gaan naar Boedapest het komende weekend. In eerste instantie waren we geen van allen erg enthousiast. Eigenlijk is het idee daardoor aan de kant geschoven en zijn er verder geen keuzes gemaakt.
De volgende dag hadden we vanaf half 9 tot half 5 les. Ik heb helaas nooit zoveel interessants over de lessen te vertellen: Het is les. De lessen zijn leuk. Meer weet ik niet te zeggen.. Om eerlijk te zijn is mijn favoriete vak event management, maar dat kan ook komen doordat mijn docent erg enthousiast is en ons bij heel veel dingen betrekt. Hij organiseert allerlei trips (zo was de reis naar Londen, die voor mij helaas niet door ging, ook één van zijn trips) en uitstapjes voor ons. Daardoor leren we het vak, maar op een totaal andere manier dan met onze neus in de boeken. Een hele leuke kerel die ook nog eens altijd heel schattig over zijn dochtertje verteld.
's Middags nadat ik was thuis gekomen kreeg ik een berichtje van één van de meiden uit Koper: Waarom ik niet mee ging naar Boedapest, ze had in Zagreb zo veel lol met me gehad. Dat zette me aan het denken en eigenlijk wilde ik Boedapest ook wel heel graag een keertje zien. Gelijk een berichtje aan de jongens gestuurd met wie ik het er de dag ervoor kort over gehad had: Sergi, Valentin en Pablo. Na niet al te veel moeite waren ze overgehaald en zouden we dus alsnog naar Boedapest gaan het komende weekend. Ik heb ook Nina gevraagd of ze mee wilde, maar zij zag het niet zo zitten aangezien ze het weekend erop ook al naar Praag gaat (en daar ga ik dan weer niet naartoe).
's Avonds zijn we met zijn 5en wezen zwemmen in een plekje naast Koper. De jongens hadden ontdekt dat studenten daar iedere dinsdag en donderdag GRATIS kunnen zwemmen. Helemaal goed, de enige sport die ik ook leuk vind om te doen. Nina ging ook mee en zodra we in de auto zaten besloot ze toch mee te willen naar Boedapest (dit zou dan dus met dezelfde groep zijn). Snel een berichtje gestuurd en ook dat was geregeld. Een van de meiden uit Koper zou een appartement boeken voor 15 man, dus ook dat moest goed komen.
Het zwemmen was ontzettend leuk. Geen bijzonder zwembad, gewoon een groot wedstrijdbad om baantjes te zwemmen, maar met een groepje is dat best vermakelijk. Naderhand waren we uitgenodigd voor een "feest" in Koper, maar nadat we daar waren aangekomen bleek dat niet echt bijzonder te zijn. Binnen een uur zijn we dus weer naar huis gegaan.
Nadat we terug zijn gekomen is Valentin nog met Nina en mij mee naar huis gekomen en hebben we tot laat zitten kletsen en muziek zitten luisteren.
De volgende dag hadden we pas laat les (hoe verrassend!?) dus dat was geen probleem. De enige les die ik die dag zou hebben was Italiaans. Toen ik echter wakker werd had ik een berichtje van Pablo (Die om 8 uur al Engels had gehad) dat Italiaans niet door zou gaan. Onverwachts weer een dagje vrij dus! Niet al te lang later kreeg ik een berichtje dat het appartement dat geboekt zou worden in Boedapest niet door ging, het was niet meer beschikbaar. Er was wel een ander gevonden, maar dat kostte bijna het dubbele dan het vorige. Geen optie dus. Uiteindelijk hebben Pablo en ik allebei 3 uur lang hostels zitten zoeken. Dit zelfde weekend was namelijk ook een groot festival in Boedapest: Erasmus Nation. We hadden kunnen verwachten dat er weinig plaats zou zijn. Na veel websites te hebben gezocht, tientallen mails te hebben verstuurd en mijn laptop meerdere malen te hebben vervloekt kreeg ik ein-de-lijk een email terug van één hostel dat ze nog plaats hadden voor 5 personen. Wat een opluchting! Snel gereserveerd dus, voordat het te laat zou zijn..
's Avonds hebben we met een aantal naar the Lion King 1 en 2 gekeken :-) Heerlijk dat dat hier gewoon kan en iedereen luidkeels in zijn eigen taal de liedjes mee zit te zingen. We kunnen allemaal even mooi zingen, je kunt je dus voorstellen hoe dat bij elkaar klinkt!
Donderdag weer les, met onder andere een presentatie over een Nederlandse ondernemer. In tegenstelling tot andere keren, was ik dit keer niet bepaald zenuwachtig. Uiteraard, toen ik voor de groep stond had ik last van kleffe handjes, maar het ging absoluut hartstikke goed. 's Avonds ben ik met Pablo en Valentin weer wezen zwemmen en daarna redelijk op tijd naar bed gegaan. Kort geskyped met het thuisfront, maar na fanatiek te hebben gezwommen vielen mijn ogen bijna dicht. Pablo zwemt veel op zijn universiteit in Spanje en had besloten om personal trainer te worden van Valentin en mij. En dat hebben we geweten, hij kan makkelijk solliciteren voor beul! Jeetje wat heb ik gezwommen en wat had ik een spierpijn de volgende dag!
Ook het beste moment voor spierpijn: 's ochtends hadden we eerst een rondleiding door het meest luxueuze hotel van Portoroz; hotel Kempinski. 5 sterrren "plus', ik wist niet eens dat het bestond. Maar serieus: wat een luxe! De duurste kamer die ze hebben, de "Presidential suite" kost grofweg zo'n 9700 euro. PER NACHT! Ik heb volgens mij ontzettend stom gekeken toen dat gezegd werd want de man die ons de rondleiding gaf moest behoorlijk lachen om mijn reactie. Echter waren de presentatie en de rondleiding wel ontzettend interessant, een kijkje achter de schermen bij de manager van evenementen en groepen. Er wordt zelfs over dingen nagedacht waar je als gast of bezoeker niet eens bij stil staat. Veel geleerd deze ochtend.
Om 12.30 waren we klaar in het hotel, en na kort met Valentin te hebben gesproken werd besloten dat we om 1 uur richting Boedapest zouden vertrekken. Hij maakte mij heel erg blij: ik zou namelijk niet hoeven te rijden. We zijn met zijn auto gegaan en hij heeft de hele weg (uiteraard met pauzes) gereden. Zelfs nadat ik had aangeboden dat ik ook wel een stuk zou kunnen rijden, als hij dat wilde. Maar nee, ik werd op de achterbank gefrommeld tussen de Spanjaarden, hij reed en Nina zat voorin om de navigatie te bedienen. Uiteindelijk zijn we van Portoroz, via Zagreb naar Boedapest gereden. Kijk even op google maps: niet de meest logische route. Maar afijn, wij lagen met zijn drieën achterin te slapen en hadden het te laat door om er wat van te zeggen. Om 8 uur kwamen we uiteindelijk in Boedapest aan, gezien het omrijden, eten halen en de pauzes die we hebben genomen hebben we het nog niet slecht gedaan.
Aangekomen bij de hostel, bleek dit een super gezellige accommodatie te zijn. We hadden 5 bedden op een slaapzaal voor 8 personen, maar 4 van de bedden stonden bovenop een soort vide. Tussen Nina en mij was riant veel ruimte over dus hebben we Valentins matras naar boven gesleept en heeft hij 3 nachten tussen ons in geslapen. Perfecte deal, want we hadden nu met zijn 3en een reusachtig bed. Niet lang na aankomst was het tijd om de stad te verkennen, we hadden afgesproken met de groep uit Koper die al eerder was aangekomen. We zijn van de ene naar de andere pub gegaan en uiteindelijk in een nachtclub beland. Uitermate geslaagde eerste avond met misschien 1 of 2 borreltjes te veel van het goede, maar ook dat moet af en toe kunnen.
De volgende dag hebben we een tour door de stad gedaan. 1 jongen van de Koper groep komt uit Boedapest en hij kon ons dus mooi rondleiden. Heeft 'ie ook prima gedaan, we hebben een heleboel gezien in 1 dag. We waren 's middags ook in een opera waar 's avonds een voorstelling bleek te spelen die voor studenten maar €1,- zou kosten. Nog nooit gezien, en voor die prijs kan je het bijna niet laten om het dan maar een keer te proberen. 's Avonds dus op naar een opera. Ik voelde me niet geheel op mijn gemak: iedereen liep in elegante avondkleding, wij liepen daar als typische studenten in onze jeans, gympen en met grote rugzakken. Maar niemand zei wat dus we konden gewoon aansluiten. Al snel bleek waarom de prijs maar 1 euro was: we konden geen bal van de opera zien. We konden luisteren, ondertitels meelezen en kijken naar de show op een scherm. Toch niet echt de ervaring die je zoekt. Maar al met al vond ik het best aardig, de zang was gelukkig niet heel zwaar en daardoor vond ik het best mooi. Maar we hadden ongelooflijke krampenstoeltjes, geen uitzicht en waren allemaal behoorlijk moe na de hele dag wandelen. Niet de beste combinatie. Om eerlijk te zijn was ik blij toen het was afgelopen, al denk ik dat ik daar anders over gedacht zou hebben als ik beter zicht zou hebben gehad. We hebben de avond uiteindelijk samen met de anderen afgesloten in een bar waar we de avond daarvoor ook waren geweest.
Zo rond 2 uur 's nachts kreeg iedereen het idee dat ze nog uit wilden gaan. Toen ik aangaf moe te zijn en liever mijn bed op zou zoeken om de volgende ochtend op tijd de stad te gaan verkennen werd ik voor gek verklaard. Ik moest feesten wat ik was nú in Boedapest. Maar om eerlijk te zijn: feesten kan ik overal, en Boedapest bewonderen in een andere stad dan Boedapest gaat best lastig. Gelukkig was Pablo het met mij eens en zijn we samen terug gegaan naar het hostel. Na allebei een douche te hebben genomen en de spullen voor de volgende ochtend klaar te hebben gelegd, hebben we besloten dat we om 10 uur op zouden staan en zo snel mogelijk zouden vertrekken zodat we de anderen konden laten slapen.
Zo gezegd, zo gedaan. Om kwart voor 10 schrok ik me rot doordat Pablo me wakker maakte om mijn wekker uit te zetten, zodat we de anderen niet zouden storen. Snel kleren aan geschoten, tandjes gepoetst en weg waren we. Eerst zijn we bij een theater in onze straat langs gegaan, we hadden namelijk gezien dat Mary Poppins zou spelen en daar wilden we graag naartoe. Helaas bleek dat deze alleen in December speelt, maar vanavond stond Spamalot op het programma. Geen idee wat het is, maar het zou maar zo rond de 5 euro per persoon kosten. Bedankt, we houden hem even in gedachten. Daarna zijn we naar de universiteit van Boedapest gegaan, ik heb namelijk het idee opgepakt om te proberen om volgend jaar weer het eerste semester op exchange te gaan en Boedapest is daarvoor één van mijn mogelijke keuzes. Even niet bij stil gestaan dat het zondag was, we konden binnen dus niks zien. Verder vooral meer rondgewandeld en van alles bezocht.
's Middags met de anderen geluncht en daarna weer afscheid genomen, zij zouden namelijk naar de "thermal baths" gaan en wij niet. We zijn uiteindelijk met een paar anderen, die ook niet naar de baden gingen, door de populairste winkelstraat gelopen, hebben een kerstmarkt bezocht (raar, zo voor 5 december, maar hier kennen ze dat natuurlijk niet), koffie gedronken bij Starbucks (Yay Boedapest! Starbucks op iedere hoek van iedere straat!) en hard rock café bezocht. Uiteindelijk moest zo ongeveer iedereen ergens heen, behalve Pablo, Marco (een Italiaan die in Boedapest is voor Erasmus) en ik. Marco heeft ons nog het een en ander laten zien en daarna wist hij wel een leuk plekje om naartoe te gaan. Daar aangekomen bleek het een chocobar te zijn. Laat hij nou net de twee grootse chocoladeverslaafden van de groep daar mee naartoe hebben genomen! Bingo! We hebben ons in kunnen houden en hebben het bij een Choco-banaan frappe kunnen houden, ik had namelijk de hele kaart wel kunnen bestellen. Niet bevorderlijk voor de kilo's of mijn portemonnee..
Na hier een uur rond te hebben gehangen, kregen we het idee in de kop om mee te doen aan het spel "escape game". Even zoeken op internet en de boeking was al snel gemaakt. Gewoon voor 8 personen geboekt, geen idee wie er mee zou willen maar 8 plaatsen krijgen we wel vol. Daarna was het tijd om te beslissen of we naar de musical zouden gaan of niet. Allebei zwaar fan van musicals hebben we maar besloten om de gok te wagen. Marco houdt niet van musicals en wilde graag naar huis omdat hij moe was en nog wat dingen voor school moest doen. Pablo en ik zijn dus met zijn tweetjes naar de musical gegaan en we hadden geen betere keuze kunnen maken. Wat een spektakel en wat heb ik genoten. Ook al was het in Hongaars (met ondertitels uiteraard) en begrepen we niet alles, ik heb meerdere keren hardop moeten lachen. Geweldige musical die ik echt nog een keer in het Nederlands of Engels moet zien! Naderhand voor het eerst van mijn leven bij KFC gegeten en daarna weer naar een pub geweest met de rest van de groep, die inmiddels ook terug was.
De volgende morgen hadden we antwoord voor de "escape room", we konden om 12 uur terecht. Uiteraard hebben we de 8 personen bij elkaar gekregen, maar voor het spel begon hadden we nog wat tijd te doden. Weer eens bij Starbucks langs, daarna wat rondgewandeld door een winkelcentrum en vervolgens op naar het spel. Voor degene die het niet kent: je wordt met een groep opgesloten in een kamer en hebt een uur om hieruit te ontsnappen. Niet door de deur met grof geweld in te beuken, maar door allerlei spellen en raadsels op te lossen. Wij hadden een kantoor van een overleden man die onderzoek had gedaan naar het oude Egypte en onze taak was om 12 artefacten te vinden om de deur open te maken. Ik ga niet in detail vertellen wat we allemaal hebben moeten doen, dan ben ik morgen nog aan het typen. Maar ik vond het ontzettend gaaf om te doen en heb het reuze naar mijn zin gehad. Je moet in eerste instantie even doorkrijgen hoe het werkt en hoe de samenwerking in de groep is, maar al snel heb je een ritme te pakken en gaat het als een speer. Uiteraard waren we dan ook binnen het uur buiten (53 minuten, close call....)
Als echte afsluiter zijn we bij een thai wezen eten en als toetje zijn we nog afscheid wezen nemen van de chocobar, maar dit keer met zijn 8en. Tegen 4 uur zijn we uiteindelijk weer met zijn 5en richting Portoroz vertrokken, nadat Marco beloofd had ons op te komen zoeken en wij beloofd hadden hem ooit op te zullen zoeken in Rome (wat een straf!). Onze goedkope trip is door de auto wat minder goedkoop geworden: we hadden een boete voor parkeren zonder te betalen (gelukkig maar zo'n 15 euro) en op de terugweg, 30 km voor de grens met Slovenië kregen we een bekeuring (50 euro) omdat we geen vignet hadden. We wisten geen van allen dat we die nodig zouden hebben... Gelukkig zijn de bedragen van bekeuringen hier ietsje anders dan in Nederland! Al met al is het een geweldige trip geweest, ik zou bijna zeggen mijn leukste tot nu toe.
Vandaag hebben we weer de hele dag les gehad en vanavond heb ik niet veel anders gedaan dan met mijn familie te skypen. Heerlijk avondje, soms kan je daar echt aan toe zijn als je zo ver weg zit. Als iemand een keertje wil skypen: roept u maar!
Liefs en tot snel!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
