Dag 1 in Portoroz

Na een heerlijke nacht slapen was het vanochtend prima wakker worden op ons balkon, met een bakje koffie, in het zonnetje en een prachtig uitzicht op zee. De voorspellingen waren dat het vandaag zou gaan regenen, en terwijl het 's nachts inderdaad had gegoten, konden wij ons niet voorstellen dat er vandaag nog meer zou komen: Er was maar een enkel wolkje te zien boven zee en verder was de lucht strak blauw. We hebben er dus samen lekker van zitten genieten.

Om 9 uur zou onze huisbaas langskomen, daar hadden we ook allebei een wekker voor gezet. Toen die er echter om half 10 nog niet was zijn we maar vast begonnen met het uitpakken van onze spullen en inrichten van onze kamers. Om 10 uur werd er op de deur geklopt en stond hij er dan. Ik denk dat als hij vijf minuten binnen is geweest het veel was, hij moest weg voor een zakenreis in Italië (je bent hier vandaan binnen 20 minuten de grens over, dus het valt nog mee..). Er is nog steeds geen contract, dat is zijn moeder aan het opstellen en krijgen we in de loop van de komende week. We weten ook nog niks over het betalen en dergelijken, dat is best vreemd. Maar het zal vast goed komen, ik maak me er niet druk om.

Nadat hij weer weg was zijn we verder gegaan met onze kamers, want pas tussen 12 en 2 konden we op het secretariaat op school terecht. We waren allebei precies op tijd klaar, dus om 12 uur zijn we richting school vertrokken. Het is makkelijk lopend te doen, maar omdat we gelijk daarna boodschappen wilden doen zijn we met de auto gegaan..

Mijn eerste gedachte toen ik de school zag? "Jeetje, wat is dit klein!". het is een knaloranje gebouw, direct aan de zee. 4 verdiepingen, met op de kelder/begane grond een receptie en bibliotheekje, op de verdiepingen daarboven ieder een stuk of 6 klaslokalen en helemaal bovenin het administratieve gedeelte, waar we nu dus ook moesten zijn. Mariana, de vrouw waarmee ik al veel gemaild heb voor vertrek, is ontzettend aardig en bij haar hebben we alle documenten ingeleverd. Ze heeft ons verder verteld wat we nodig hebben op 1 oktober, wanneer we de registratie e.d. moeten doen. Verder heeft ze ons wat informatie gegeven over de regio, en wat tips voor dingen die we de komende week kunnen gaan doen. We hebben namelijk nog een volle week vakantie!

Na het nodige papierwerk waren we weer klaar en dus stonden we binnen een half uur weer buiten. Op naar de volgende beproeving: supermarkt. Onze huisbaas had ons verteld waar een "grote" supermarkt was, met een "grote" parkeerplaats, dus besloten we daar maar heen te gaan. Afijn, het begrip "groot" is hier blijkbaar ook iets anders... Gewoon een lokaal supermarktje, waar alleen de locals komen voor hun boodschapjes en waar de mensen weigeren Engels te praten. Maar ach, we hebben onze spulletjes kunnen vinden en zijn met tassen vol weer naar huis gekeerd.

Helaas begon het toen we thuis kwamen al snel te regenen, en ook gelijk hard! De blauwe lucht van vanochtend was binnen no-time volledig dicht getrokken en het kwam met bakken uit de lucht. Jammer genoeg, weer een illusie armer: ook in Slovenië kennen ze slecht weer... Tot op dit moment is het continu aan het regenen. Het maakte onze keuze voor wat te doen vandaag wel makkelijker: lekker thuis blijven.

We zijn allebei nog behoorlijk moe van de rit, dus we hebben er een relaxdagje van gemaakt. Ik vind het best bizar om te merken hoe moe ik ben geworden van 2 volle dagen autorijden. Ik heb 's nachts gewoon goed geslapen en tijdens het rijden zelf nergens last van gehad. Netjes op tijd mijn pauzes gehouden en het ging echt hartstikke goed. Vandaag merkte ik het pas echt dus ik was stiekem ook wel blij dat we niets op de planning hadden verder. Ik heb een beetje op internet geneusd, mijn kamer nog wat meer eigen gemaakt en uiteindelijk nog lekker even geslapen. Mijn kamer is prima, het is alleen niet echt mijn kamer. We hebben dus besloten om eerdaags wat te gaan shoppen om het appartement wat meer aan te kleden. Het is nu echt een vakantiewoning met alleen de basics.

Voor wat ik tot nu toe gezien heb is Slovenië een ontzettend mooi land en ik kan niet wachten om op ontdekking te gaan naar al het moois wat er te bieden is. Zelfs ondanks de regen. De taal is wel ontzettend moeilijk, ik kan er echt helemaal niets van maken, wauw! Daarnaast is het ook stiekem wel even aanpassen om alles in het Engels te moeten doen, ik heb hier helemaal niemand om Nederlands mee te praten. Maar, ik moet eerlijk zeggen dat ik ook dat wel erg leuk vind. Het is toch ook deel van de hele ervaring.. Nederlands praten doe ik wel met mijn lieve thuisblijvers via Skype!

xx